เช้าวันจันทร์
8:30 น.
"ยินดีด้วยครับเพื่อนลู" แฮร์รี่รีบเสนอหน้าเมื่อเห็นเพื่อนเปิดประตูออฟฟิศเข้ามาแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะ
"ยินดี!? ยินดีอะไรของมึงไอแฮซ" ลูอีวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วหันมาถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจระคนสงสัย
"ก็ยินดีที่มึงมีผัวกับเค้าสักทีไงเพื่อน"
"ไอเชี้ยแฮซ"
"ฮันแน่ เขินที่โดนกูจับได้ละสิ"
"เลียมเค้าแค่มานอนเป็นเพื่อนกูเฉยๆ ไม่มีอะไรสักหน่อย"
"คนดีซะด้วย"
"เออสิว่ะ"
"คนดีหรือไม่มีน้ำยากันแน่ว่ะ ฮ่าๆๆ เป็นกูนี่ไม่รอดแน่ๆ " แฮร์รี่ยืดอกพูดอย่างภูมิใจ
"เพราะเค้าดีกว่ามึงเยอะไงไอเพื่อนเลว"
"อ่าครับกูอาจจะเป็นเพื่อนที่เลวแต่กูก็เป็นผัวที่ดีของไนออลก็แล้วกัน"
"กูจะยุให้ไนออลเลิกกับมึง" ลูอีว่าอย่างหมั่นไส้ในความมั่นหน้าของเพื่อน
"อย่านะมึง..เดี๋ยวนะที่มึงพาลใส่กูแบบนี้เพราะมึงไม่ได้เค้าใช่ไหมละ" แฮร์รี่แกล้งพูดยั่วโมโหเพื่อนคืนบ้าง
"ไอแฮซ มึงตายยยย" ลูอีลุกจากเก้าอี้วิ่งไล่เตะแฮร์รี่ด้วยความโมโห
"มีอะไรกันครับลูอี"
เลียมที่เพิ่งเดินขึ้นมาถึงออฟฟิศเพราะเค้ารอซื้อกาแฟให้คนตัวเล็กอยู่ รีบวางกาแฟลงบนโต๊ะแล้ววิ่งไปคว้าตัวลูอีมากอดไว้"เฮ่ย!! ไอลูมึงวิ่งไล่เตะแฮซทำไมอะ" ไนออลที่เพิ่งกลับมาจากห้องน้ำตกใจรีบวิ่งไปกันแฮร์รี่ให้มาหลบหลังตัวเอง
"มึงก็ถามแฟนมึงสิว่ะพูดจาน่าเอาบาทาให้กินแทนข้าวจริงๆ "
"ไนออลครับแฮซยังไม่ได้ทำอะไรเลยแฮซแค่อยากแสดงความดีใจกับเพื่อนเฉยๆ แต่เพื่อนกลับมองความหวังดีแฮซผิดไปอ่าครับ" แฮร์รี่ได้ทีรีบอ้อนไนออล
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Thank You (Lilo)
Hayran Kurgu"เราเลิกกันเถอะลูอี" เหมือนโลกทั้งใบแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อผู้หญิงที่ผมรักและอยากใช้ชีวิตด้วย ตอนนี้ได้จากผมไปแล้ว ผมใช้ชีวิตผ่านไปแต่ละวันอย่างคนหมดอาลัยตายยาก วันนี้ก็เหมือนเดิมผมยังคงไปทำงานตามปกติด้วยหัวใจที่ตายด้าน แต่ใครจะรู้ละครับว่าการที่ผมได้เ...