Yapamıyorum. Tanrım hayır yapamıyorum, kaybetmek üzereyim. Saatler ne çabuk ilerliyor böyle neyseki biraz daha sessizler bu gece. Fısıldıyorlar evet ama bana deyil. Kendi aralarında konuşuyorlar sanki. Garip , rahatsız olmuyorum artık. Alıştım sanırım. Hayır ! Saçmalıyorum belkide duvarlar konuşur mu hiç ? Evet evet hayal görmüş olmalıyım. Hem o kadında söylemişti, doğru ya ! Bazı toksinler hayallere sebep olabilirdi. Öyleyse ne lanet bir kadın bu. Bunlara sebep sensin siyah ruhlu kadın. Gitmelisin. Gideceksin. Artık o lanet ilaçları kullanmayacağım. Sonuçları umrumda deyil. Boş boğazlı beton yığınlarını susturacağım. O da ne ? Kar mı yağıyor ? Ah ne kadar güzel. Ama soğuk, üşüyorum. Dursana , dur ! Düşme artık. İnsanlar senide kirletecek, nolur artık dur. Yakacaklar ! Canını yakacaklar. Çok beyazsın , pamuk gibi. Ama soğuksun. Neden üşütüyorsun beni ? Yapma , dur artık. Yeter ! Kes sesini. Uyumalıyım. Uyumalıyım. Uyumalıyım artık. Sende nerden çıktın böyle ? Odamda ne işin var ? Çık dışarıya. Korkutuyorsun beni. Gözlerin ? Gözlerin kanıyor. Canın yanıyor mu ? Ürkünç bir görüntün var. Cevap versene ! Duvarlar ? Onlar neden sustu ? Konuşsanıza ! Sen , sen ne yaptın onlara ? Yoksa dualarıma cevap mı verdi Tanrı ? Melek misin ? Evet evet sen o olmalısın kurtarıcım. Korkutuyorsun beni. Hoşgeldin...
