Mr. Bully meets Ms. Council President (the rules to be follow)

chapter one:

Shan's POV:

Haaay... Ang ganda talaga dito sa rooftop. Tahimik, walang magulo, ang sariwa ng hangin at maganda ang view. Kung pwede lang talagang manirahan dito, naku.. matagal na akong tumira dito.Kaso hindi e. Ako nga pala si Shan Abrenica, third year college, 18 years old. Council president. Simple lang akong manamit, hindi maporma, pero syempre hindi rin mukhang manang. Kumbaga sa coke, SAKTO lang. k, corny. -_- . Gaya nga ng sinabi ko kanina, andito ako sa rooftop, tinitingnan si mr. sky. di yan tao, sky talaga yan. sa tagalog, LANGIT. Nakahiga sa ako dito sa sahig, katabi ang aking oh so HANDSOME, LOVELY, GORGEOUS, VERY ATTRACTIVE

BLUE GUITAR.

akala nyo tao no? hahaha! pwes mali ang akala nyo, tandaan maraming nasasaktan sa maling akala!!! chos. hugot e? di ako bitter . napansin ko na lang rin ang gitara ko, kakanta na lang ako. kinuha ko ang pinakamamahal kong gitara, at tumugtog.

"strumming guitar"

[~a thousand miles~]

"Making my way down town
Walking fast
Faces pass
And I'm home bound"

"Staring blankly ahead
Just making my way
Making a way
Through the crowd"

"And I need you
And I miss you
And now I wonder
If I could fall
Into the sky
Do you think time
Would pass me by
'Cause you know I'd walk a thousand miles
If I could just see you, tonight"

tok! tok! tok!

Natigil ako sa pagkanta ng biglang may kumatok sa pinto, actually.., naka lock yung pinto. Gusto ko kasing mapag isa.

Tuwing tanghali ako nandito at ako ang nagmamay ari ng rooftop kung lunchbreak na.

tok! tok! tok!

ay? atat? sino naman kaya ito at nagmamadali. tumayo na ako at binuksan ang pinto. pagbukas ko bumulaga sa harap ko ang isang.... Tao ba ito? teka teka.. kinikilabutan ako. tae, minumulto ata ako.

"tao po ako miss president." sabi ko nga tao sya. pero teka, mind reader si ate? or obvious lang ako masyado? e kasi naman si ate, ang itsura mukhang espasol, ay hindi. mas masahol pa. tumikhim muna ako bago nagsalita.

"ahh, ehem. a-anong kailangan mo?" utal kong tanong dito.  natatakot kasi ako baka multo talaga to at sakin magpapatulong maghanap ng hustisya. naku, wag naman sana.

"kailangan na po kasi kayo sa auditorium." aish! oo pala! may audition pa para sa music club. nga pala, president din ako sa music club.

"ah sige, susunod na ako." sabi ko.

"sige po" aalis na sana sya ng pigilan ko sya

"ah, miss wait lang" pero wrong move. sana di ko na lang sya tinawag. the way na lumingon sya, para talaga syang ligaw na kaluluwa at naghahanap ng hustisya. eeeee, ang creepy.

"ano po yon?" tanong nya

"pumunta ka mamayang 5:00 sa office ko, may pag uusapan tayo." mukhang nagulat naman sya at nanlaki ang mata nya.

"bakit po? may nagawa po ba akong mali?" nag aalala nyang tanong. honestly ang paranoid ni ate.

(parang ikaw hindi ah. kung pag isipan mo nga ng kung anu-ano yang si girl kanina.. tsk tsk  ikaw talaga. naku naku)

e sorry naman. hehe. okay back to the story.

"no more questions, just do what I told you to do. okay? and oh! please, fix yourself first before you face your schoolmates." oh ha! ganyan ako kapropesyonal sa harap ng iba. tinanong ko na rin ang pangalan at year level nya. then nag ayos. and, cheren...! ready to go na.

pagkarating ko sa auditorium, ako na lang pala ang hinihintay. paimportante ba? pwes, lampake. haha! after 10 minutes nag umpisa na ang audition.

* after an hour*

yamot na yamot na ako dito. may mga qualified naman pero karamihan, ang boses mukhang galing sa hukay. ang routine kasi pag may audition ay magpe perform then tanung ng kung anu ano. like bakit sila sumali. ganito ganyan. kaso ang nakakainis lang ay yung mga hindi seryoso. gaya na lang pag tinatanong sila kung bakit sumali ang sagot. "trip lang" "gusto po kitang makasama" at ang pinaka malala ay ito. "wala, trip lang, bakit masama? ayaw nyo? di wag. di kayo kawalan. bye.! " o diba? nakakabanas! but somehow there's someone who truly caught my attention  a very handsome, sexy, gorgeous man. pero hindi iyon ang nakaagaw ng atensyon ko kundi ang kantang napili nyang kantahin.

[~ break even ~]

"I'm still alive but I'm barely breathing
Just prayed to a God that I don't believe in
'Cause I got time while she got freedom
'Cause when a heart breaks, no, it don't break even"

and the way he sings it, I can feel his emotion.

'Her best days were some of my worst
She finally met a man that's gonna put her first
While I'm wide awake she's no trouble sleeping
'Cause when a heart breaks no it don't break even... even... no"

and I feel that he is on the state of heartbreak..

"What am I supposed to do when the best part of me was always you?
And what am I supposed to say when I'm all choked up and you're OK?
I'm falling to pieces, yeah,
I'm falling to pieces"

natapos na syang kumanta at lahat lahat. hindi pa rin ako maka get over sa sobrang ganda ng performance nya. naramdaman ko na lang na may humawak sa chin ko at

"nakanganga miss, paki sarado, baka mapasukan ng langaw" napaayos ako ng upo ko ng sabihin ng isang anghel yon. ay este si mr. performer pala. pero nakakahiya. nakanganga talaga ako kanina? oh my shemay!! tsaka.. teka., paanong napunta itong lalaking to dito sa harap ko e nasa plotform lang sya kanina.

"ehem. a-e.. luma- ka- buma.." aish ba't ba ako nauutal? pababalikin ko lang naman sya sa plotform di ko pa masabi ng maayos.

"miss, kung na starstruck ka sakin, sanihin mo lang. bibigyan kita ng autograph o kaya photograph." sabi nya ng nakangisi. mali ako ng hinala, hindi sya brokenhearted ngayon. lakas mang asar e. kung makapang asar kala mo walang problema sa buhay.

"excuse me, ang gusto ko lang namang sabihin ay pwede ka ng bumalik sa tyan ng nanay mo, este sa plotform ng makapag umpisa na sa interview." medyo mabilis kong sabi

"okay" sabi nya then tumalikod na pero "e ba't nauutal pa kung di na starstruck?" bulong nya sa sarili pero rinig ko naman. hinayaan ko na lang kesa lumala. nakakastress lang. nang makarating na sya dun, nagtanong agad ako

"what's your name?" tanong ko ng hindi nakatingin sakanya

"nathan. Nathan Gomez" saktong pagtingin ko sakanya he winked at me. grrr!!!!

"why do you want to join the club?" I asked again ignoring his winked a while ago

" 'cause I want to" pabalang nyang sagot

"mr. Gomez I'm serious on asking you. so could you please answer me properly?" I said with full of authority. napupuno na kasi ako.

"okay okay" then tumikhim sya. di na ako nagsalita pa at hinintay na lang ang sagot nya "ehem. because music is my life. music can give my life colors and I can show my feelings through music." seryoso at makahulugan nyang sagot.

"okay thanks mr. Gomez, you may go" binaling ko ang tingin ko sa isang officer ng music club na nagbabantay sa pinto at sinabing "next"

tumingin ako sa papel na hawak ko. list ng mga pasado. then binasa ko yung names. after kong basahin, nagtaka ako, kasi wala pang nagsasalita. I mean wala pang nag i-introduce na next performer. ah, baka hinihintay lang ang go signal ko. tumingin ako sa plotform at nalaman kong hindi pa pala umaalis ang kumag na si mr. Gomez. "any problem mr. Gomez?" I asked pero instead of answering me, he walk towards me and then nagulat na lang ako sa sumunod nyang ginawa..