Bir yere bir insana ait olduğunu hissetmek herzaman başımıza gelecek bir şey değildir. Yargılamadan, sorgulamadan, insan ayırt etmeden sevebilmek apayrı bir duygudur. Bu maharet her insanın kalbine düşmemiştir ya da ben rastlamadım bilmiyorum..
Toplumsal olgu insanları hep sınırlamıştır statülere ayırmıştır, bizleri kimlik arayışına itmiştir. Neden beni ben olduğum için sevmediler hayatımın cevapsız sorularından sadece biri.. Neden sadece gözlerime dudaklarıma bakıp benim hakkımda düşüncelere sahip olabiliyorlar ki neden kalbime dokunmayı denemiyorlar gözlerimin kahverengi, saçlarımın siyah olması beni sıradanlığamı itiyor? Bu kadar mı? Ben kadın olarak bir obje miyim? Sanırım hiçbir zaman sorularıma cevap bulamayacağım.
