Chapter 33

3 1 0

ni ijales

ni ijales

3rd person

Nag simula ng kumanta si calvin at alex. Kumbaga salitan lang sila sa bawat verse ng kanta.

Hindi rin maikakailang maganda ang boses ni alex dahil pati si calvin mukhang nabibighani sa kanyang boses.

Nasa gilid din naman ang The Emp na nakikikanta sakanila kasama si manager rhian. Ngunit isang tao ang pumukaw sa attention ni alex.

Si ashley na tulala lang na naka tingin sa malayo na para bang ang lalim ng kanyang iniisip. Napansin naman ni calvin si alex kung saan titig na titig kay ashley. Kaya't gumawa siya ng paraan para ma baling ang attention niya.

Ashley pov

Bawat lyrics ng kanta ay tagos saakin. Hindi ko maikakailang maganda ang boses ng dalawang kumakanta pero seeing them singing like a love birds hurts me like shit!

Lalo na't ang lalaking iyon ang rason ng pagiging bato ko. He steel the girl i love the most. He betrayed me. They actually.

Throwback

"Naka set up na lahat bro. Siya nalang ang kulang." Ani ni mark.

Anniversary kasi namin ni Elle ngayon. 3rd anniversary actually❤️ kanina ko pa siya tinetext at tinatawagan pero hindi pa siya nag rereply.

"Bro dadating pa ba si elle? Mag aalas dose na eh" sabi ni justin. Mukhang inaantok na sila. Asan kana ba elle.

"Lets wait til 12" tila walang buhay kong sabi. Im afraid that something might happen to elle. I tried to call her again for the nth time! Thanks God she answered it.

"Hello babe. Where are you? Youre on the way right?"

" a-ash i-m sorry" i heard her sob. Shit! Whats happening!

"Elle? Are you crying? Why baby? Whats wrong?!"

"Im sorry ash. I cant do this anymore. Im leaving right now. SORRY! Believe me if i say I LOVE YOU SO MUCH BABE Goodbye-tooot tooot"

"No elle! Shit! Where are you! Im coming baby! Please dont!"

End of flashback

And thats what happen. After that nalaman ko nalang na kasama niyang umalis ang pinsan ko which is si calvin.

I became desperate para lang malaman ang rason kung bakit niya ginawa yun pero nirereject niya lang mga tawag at text ko maski narin si calvin. Until such time na napagod na ako and became hopeless.

Alex pov

Nagpalakpakan ang lahat after ng performance namin. So the concert is already done. Bakas sa mga mukha nila ang tuwa. Umakyat na sa stage ang mga staffs and The Emp para mag paalam sa lahat. Labis na saya ang nararamdaman naming lahat.

Pero may kulang si ashley. Hinanap ng mata ko ang lalaking yun at nakita ko siyang naglalakad papalabas kaya't hinabol ko siya. Magkandarapa na ako dahil sa bilis niya.

"Ashley!'" Tawag ko sakanya. At buti nalang narinig niya. Napahinto siya pero hindi parin lumilingon.

"Anohmm. Gusto ko lang mag Thank you. Maraming salamat sa cooperation. Huwag kang mag alala susuklian ko lahat ng ito" sabi ko ng buong puso. Pero hindi parin siya lumilingon.

"You should be." Sabi niya with his usual cold voice. He's back from being ice. Naglakad na siya palayo at tuluyan ng naglaho sa paningin ko.

Napahawak ako sa dibdib ko dahil biglang bumilis ang tibok nito. I can't but theres nothing wrong if i try....