I do believe in Forever❤

chapter 13

*pok *pok *pok

"Ano ba..." Sino ba tong istorbong toh?

*pok *pok *pok

"Kainis naman eh! Ano bang kailangan mo!" Bulyaw ko sa taong nang iistorbo sa tulog ko! Tss.

Pagka mulat ko ng Mata ko nakita ko si mommy na nakapa maywang sa harapan ko.

"Ang hirap mo namang gisingin baby. Get up! Get up! Malelate kana!" Sabi ni Mami na naghand gesture pa para tumayo ako. Kaya naligo na ako at nagbihis.

Pagkababa ko nakita ko naman ang favorite na ulam ko! Ang tocino! Hmmm

"Hmmm. Yummy!" Sabi ko at kumain na ng madami. Busog much ako ah.

"Oh baby hinihintay kana ni manong sa labas" sabi naman ni mommy pero ayoko sumakay sa kotse namin.

"Nah.ma ayoko gusto ko mag commute" sabi ko,totoo naman eh para adventure time.hihi

"Nah baby, bakit naman? Pinapahirapan mo lang sarili mo eh. May sasakyan naman tayo" sabi ni mommy pero ayoko padin

"Ayoko talaga ma. Gusto ko mag commute. Don't worry I'll be fine.ok?mwa bye bye" tumakbo na ako palabas ng village namin at nag hintay ng jeep.

Ayun! "Manong para!" At tumigil naman sya kaya sumakay na ako.

---

ASHFORD UNIVERSITY

Naglalakad na ako ngayon sa hallway papuntang room. All eyes on me nanaman?hay nako..

Room

"Besssyyy!!" Pambungad talaga si Mitch kahit kelan.tsk.

"Hi Bess. Masyado kang hyper ah. Anong meron?" May something sakanya ah. Blooming ata.

"Ahh-aha wal-a ah. Kaw naman Bess" sabi nya sabay Palo saken ng mahina.nako nako.

"Yeeee?! Bessy inloveee.." Pang aasar ko naman sakanya.haha namumula pa.

"Hi Mitch" sabi naman ni Joe pagtingin ko Kay Bess hala! Namumula! Hahahah

"Hoy mitch , hi daw!" Sabi ko at mukhang nagulat naman

"Ah-hi Joe" sabi niya.haha nako in love na ang best friend ko.

Ay oo nga pala. I need to talk to ashley para sa favor ng mga bata sa orphanage. Asan na kaya yun?

"Justin asan si ashley?" Tanong ko Kay justin

"Ah. Baka NASA gym. " sabi niya habang naglalaro ng coc.

"Ah salamat. "Sabi ko naglakad na ako papunta sa gym.

Asan ba sya?!

Nako.. Niloloko lang naman ata ako ni justin eh. Mamaya ko na nga sya hanapin. Tambay muna ako sa favorite place ko

Lakad

Lakad

Lakad

Lakad

Tenen! I'm here!

"Lalala~lalala~lalala~lalala~lalala" palukso lukso pa ako habang kumakanta. Parang bata lang.

"Lalala-lala--". "Tss. Childish weird and crazy creature!" Ha?sandali diba si????????
"Ashleeeyyyyy" sigaw ko habang papalapit sakanya,nakasandal kasi siya sa may puno at nakapikit yung mata. "Finally I found you" sabi ko at umupo na sa tabi niya.

"And why are you looking for me kid?" Sarcastic niyang sabi. Tsk.

"I'm not a kid dude, ehemm... I just want to ask you a favor" sabi ko at binigyan ko sya ng isang malapad na ngiti.

"Tss. I don't want to."

"Ehh sige na ashley. *puppy eyes*"

"F*ck will you stop that! You look like an insane dog!" Sabi niya

"Nah. I'm not. Sige na kasi. I'll do what ever you want  just say yes to my favor" sabi ko at napatingin naman sya saken.. Mwuahahaha *evil laugh* napapayag ko siya!

"Ok ok, then what was that?" Tanong niya. Hehe pero teka ano din kaya ipapagawa niya?hmp never mind

"Ugh.. Gusto Kong pasayahin niyo ng grupo mo yung mga bata sa orphanage" sabi ko ng nakangiti. Hihi trip ko eh bakit ba.

"Ugh.. Germs! Bakit sila pa? Madudumihan lang ako dun"sabi niya.

Wow ha! Nasaktan naman ako dun. Hindi pa niya siguro alam kung anong meron sa mga bata.tsk "ahm. Are they all sick?" Tanong niya at this time nakatingin na siya saken. Bigla naman akong nalungkot sa tinanong niya.

"Hmm. Yah. They were very very sick,pero parang wala lang sakanila noh?kasi they do have faith and they do have God. Minsan nga gusto Kong tanongin ang panginoon kung bakit sila pa yung nabigyan ng ganung sakit, masyado pa silang bata, *sign* " tumigil muna ako at tumingin sa langit. Ng bigla naman siyang nagsalita.

"God is so unfair, he let those bad people live rather than the illness kids. " sabi niya at tumingin na din sa langit. Base sa mukha niya ang lungkot at pag kaawa.

"Nuh.. You're wrong. Maybe God has a plan and God will make way. Siguro ayaw na niyang maghirap pa yung mga batang yun kaya nagkakasakit sila, sa mga mga masasamang tao?hinahayaan lang ng panginoon yan hanggang sa unti unti na silang nahihirapan. Ganun lang yun"sabi ko at huminga ng malalim. Hay buhay

"Sabagay. Tama ka. I never thought that a rich kid like you have this so-called-heart" sabi niya at tumayo na.kaya tumayo na din ako.

"Tss. Dahil pinalaki ako ng mga magulang ko ng tama. Ok?tsaka hindi naman porket mayaman wala ng puso. Gaya mo! Pumayag ka sa favor ko!, ay! Oo nga pala. Paano na yun?anong balak mo?" Tanong ko na ngayon ay nakaharap na ako sakanya

"Tsk. I'll take care of that, and for the exchange you'll be my personal assistant." Sabi niya ng walang alinlangan. Hala!

"But--"

"No buts!" Sabi niya at tuluyan ng umalis. Oh no! My boss is a freaking Monster! Uwaaaaaaaa!