No one's POV.
Nakita ko si sab malapit sa gate. Bakit kaya naiyak sya? Gusto ko syang puntahan. Promise. ㅠㅠ Sino kayang may gawa sa kanya nung lahat ng yun. -_______________-
"Anong plano?"
"Wala. Pag sumobra na sila saka tayo magkakaplano."
"Sino kayang may gawa nyan?"
"Hindi ko alam tara na alis na tayo!"
Queen's POV.
"Bakit ka naiyak ha? Tsaka queen anong nangyari sa mukha at braso mo!??" alalang galit na tanong ni mommy. Lalo lang akong naiyak.
"Tara sa office niyo." galit na yaya ni mommy.
Habang naglalakad kami ni mommy pinagtitinginan kami lahat ng atensyon na saamin. Unang pumasok si mommy kasunod ako. Kingina ayoko ng umiyak. ㅠㅠ Mga deputa.
"Oh Hi Mrs. Kim." bati ni mam.
"Hi din po mam. Irereport ko lang po yung nangyari kay queen ngayon? Tingnan nyo naman po yung anak ko?" sabi ni mommy tumingin tuloy sakin lahat. Lupa can you please eat me now. ㅠㅠ
Sinenyasan ako ni yabang na umupo dun sa tabi nila nag deretso ako.
"Hay nako baliw." sabi nya at nilagay nya yung ulo ko sa chest nya alam kong cino-comfort nya ako parang tuloy gumaan yung pakiramdam ko.
"Bestfriend nandito lang ako!" sabi nya sakin sabay pisil sa pisngi ko.
"Pati ako queen." sabi ni kyle sabay tapik sa balikat ko ng nakangiti.
"Me too sab." sabi ni pat ng nakangiti din.
"Lalo na ako baliw." sabi naman ni kris.
"Thankyou guys! I'll appreciate! Uw. Baduy. Basta salamat!" sabi ko sa kanila at sumigaw si kyle ng group hug. Ayun nag group hug kami napagaan nila yung loob ko yung labas hindi. XD Salamat sa nakagets. XD HAHAHA.
"Ikaw yung may gawa sa kanya nito? Ano bang problema mo sa anak ko ha?" tanong ni mommy kay kirah.
"Inagaw lang naman ng anak niyo yung prince ng buhay ko!" sabi nya kay mommy.
"Inigaw? Kaylan pako naging sayo ha? Kirah?" tanong ni yabang kay kirah wala syang nasabi.
"Nasaan na yung baby ko? Anak!" sigaw nung mommy ata ni kirah na kakapasok lang.
"Mommy pinagtutulungan nila ako." sabi nya at nag kunwaring naiyak sya. ㅠㅠ
"Don't worry baby nandito na si mommy. Ano bang ginawa nung anak ko sa inyo ha?" tanong nung mommy nya. Ang taray naman. Kingina. -__________-
"Kita nyo yung batang yun." sabay turo sakin nung teacher namin. "Sya yung may kagagawan nyan." pag kasabi ni teacher nun tumingin sakin yung mommy ni kirah. Head to foot.
"Imposible yang sinasabi nyo! Alam nyo bang gobernador yung asawa ko ha!? At pwede ko kayong ipakulong! At ikaw na babae ka matakot kana ngayon!" sabi nung babaeng yun. "Ganto kapag tumayo ka dyan ibig sabihin hindi ka natatakot at kayang mo akong kalabanin kapag naman hindi ka tumayo well simple lang yan takot ka samin." sabi nya ng nakangisi.
TUMAYO AKO. At lumapit sa kanya ng nakangisi. Hindi nako nagalang pag ganto.
"Tingin nyo matatakot ako sa inyo?" sabi ko sabay ngisi. 'Inyo' yung sinabi ko ha hindi 'Sayo' nagalang pa rin ako kahit papaano.

BINABASA MO ANG
Fake Boyfriend
Teen FictionINSPIRED BY MY TAG BOYFRIEND. ❤ Can you please read this? :') Thankyou! ㅋㅋㅋ [ON HOLD]