Someone like you

Kabanata 13

Siya? As in S.I.Y.A?

We-we-wait! Srsly? Totoo ba itong nakikita ko? Si carla ang boss ko/nameng lahat ng nagta-trabaho dito? Huuu! God pano ako makakapag focus sa trabaho ko kung siya ung makikita ko sa araw-araw na papasok ako. Pero thank you lord ha, Atleast di ko na siya kailangang hanapin pa. Nandito na siya sa harap ko at siya pa talaga ang magiging boss ko. Destiny !

"H-H-Hi ma'am carla. I-I'm Joshua De Guzman." Halos mabulol-bulol ako nung sinasabi ko ang mga salitang 'yon. Hindi ko alam ano magiging reaksyon niya, Hindi ko alam kung ano mangyayari sameng dalawa. Tanungin ko ba siya bakit di nya ako binalikan? Pero di pwede e, siya ang boss ko. Siya ang nagpapa sweldo sakin. Paano na ito???

"Oh! Hi Mr. De Guzman. How are you?" Hindi ko alam kung ano ung tono ng boses niya. Pero ung sa pananalita niya parang .... 

"I'm good. How about you carla? I-I-I mean boss carla?" Hindi ko siya pwedeng tawagin na carla lang, Kase baka kung ano ang sabihin samen ng mga ka trabaho namen dito. At baka sabihin naman nila na bago palang ako Sipsip na agad ako sa boss namen. Kailangan ko siyang respetuhin.

"I'm good as well. So I hope that you'll do all your best on this work?" Oh Men! Laki ng pinagbago ni carla. Hindi ko alam kung ano yun pero napanganga ako ng konti lang. 

"Yes, I do boss." Sana yang salitang 'I do' na yan kapag kakasal na kame e, Pero wala. 

Sa muli nameng pagkikita ni Carla, Lahat ng mga masasakit na pangyayari ay di ko makalimutan, Hindi ko makakalimutan na iniwan niya ako ng di siya nagsasabi. Hindi ko makakalimutan na hindi siya lumaban sa relasyon nameng dalawa. OO maaring mga bata palang kame non. Pero alam na namen kung ano ung pinasok nameng dalawa. Pero wala e? Siya tong sumuko, Siya tong bumitaw agad. 

"Mr. De Guzman tutal first time mo dito at ngayon kana diba magsisimula ng trabaho mo?!" Tanong niya sakin na para bang may gusto siyang ipagawa.

"Yes carla, I-I mean yes boss." Di ko parin makasanayan ang pagtawag sakanya ng boss. Grr!

"Good! Hmm. Paki gawa naman 'tong pc ko, I don't know what happend?" Sabi ko na nga ba at may iuutos tong si Madam. Pero okay lang pc nya to e. 

"No problem Ca- Ma'am." 

Sinimulan ko na ang pag troubleshoot sa pc ni Ma'am para icheck kung ano ang problema. Habang nasa likod ko siya at tinititigan nya lang ang bawat pag galaw ng kamay ko. At sa hindi sinasadyang nakapag bukas ako ng isang folder, At nakita ko mga pictures ko duon. At biglang...

"Sabi ko tignan mo kung ano ung sira, Hindi yang folder!" Pagalit niyang sinabi saken na namula siya ng konti.

"Pasensya na po Ma'am. Pero ako ba ung picture na yun?" Ngumisi ako habang tinanong ko yan.

"Tse. Tuloy mo yang ginawa mo!" Nahuli ko siyang ngumiti pagka sabi ko ng mga linyang 'yon.

"Alam ko na po ma'am ano ang sira ng computer nyo. Kulang po siya ng isang kalinga at pagmamahal." Bumanat ako ng ganyan at..

"Maglubay ka diyan!" Pagalit niyang sinabi yan. 

At makalipas ang ilang oras, Umalis na siya habang ginawa ko ang pc nya. Natapos ko ito at nagpahinga ako ng ilang oras dahil break time na namen. Habang naglalakad ako nakasalubong ko nanaman siya. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko, kung magiging masaya ba ako o ano? Mahal ko pa siya. Pero ang tanong MAHAL PABA Niya ako?

Siya lang ang minahal ko. Hinintay ko siya. Dahil mahal ko!