Accidentally

Forgotten wallet

"Ate Roma! Si kuya sean nasa labas hinahanap ka"

Yan yung ayaw ko kay sean eh, bigla bigla nalang sumusulpot.
Hindi man lang tuloy ako nakakapag ready.

"Papasukin mo sabihin mo naliligo ako, kainis, sabihin mo madali lang ako"

Oo naiinis ako. Lalo na dinadala pa niya dito ang kotse niya.
Pinagtitinginan tuloy lagi kame ng mga kapitbahay everytime na umaalis kame.
Bihira lang kasi na may mayamang pumunta dito.

Binilisan ko ang pag ligo ko.
Nga pala,
Sean Ragon Byrne is half australian and half pinoy. Nagkakilala kame through facebook. Ang dami ngang followers eh darn!

Nakabalot pa ng towel ang buhok ko.
Hindi ako nakabathrobe kung hindi isang malaking tshirt.
Nakaupo siya sa couch, tinabihan ko siya.
Isinandal ko ang kamay ko sa legs niya.

"Babe, you should have texted me muna.. Tignan mo, pag hihintayin nanaman kita"

"No babe, it's fine.. You still look pretty even without make up"

"That's not my point eh.."

Tinakpan niya ng pointing finger niya ang labi ko para hindi nako magsalita.

"Pag aawayan pa ba natin to?"

"Fine.." Tumayo nako para makapag ready.

Nag makeup ng konte..
Naka off shoulder floral top ako, and a tight mini skirt which he bought for me.

"Wow babe, you look good. Thanks for wearing it" akmang hahalikan niya ko..

Pero umiwas ako

"Babe.. Wag dito.."

"Okayyy okay fine." Halata ang inis sa mukha niya.

Ayaw ko kasing makita ng family ko yung ganong bagay eh. Kahit wala sila, basta wag dito..

Eto nanaman. Etong part nato na lalabas nakami ng bahay, ang dami nanamang matang nakatingin. Ano bang problema ng mga to?!

While we're on our way to the mall,

"Sa susunod wag mo nakong sunduin."

"What's wrong with you?! Why do you keep on pushing me away?! May nagawa ba ko?"

"Wala."
tipid nakong nagsalita. Ayoko ng humaba eh, nilalakasan nanaman niya ang boses niya. simple lang naman ng gusto ko diba?

"Then what? Why?"

"Hay nako."

"Okay. Hindi na kita tatanungin. Fine, ill do what you want"

"Hindi ka galit?"

"Nope, kahit ngayon lang ayokong mag away tayo."
While he was driving, hinawakan niya kamay ko using his right hand.

We're here na. Sa mall. Naglalakad papuntang cinema.

"Babe! I forgot my wallet, let's go get it?"

"What? Sayang ang oras. Alam mo naman ayokong umuuwi ng late diba?"

Nakakainis naman eh. Ang dami namang pwedeng kalimutan!

"Sorry.. Im sorry" he kissed my forehead.
I like it when he does that.
Ang sweet kaya, diba? :)

Nandito nakame sa condo niya na puno ng pictures ko..
I cant believe it. Player to dati eh, walang nagtatagal sakanya. Ako palang :)

Naupo ako sa bed niya habang hinihintay siya.
He stared at me and walk towards me.
Umupo siya sa tabi ko.

"Why?"

"Nothing.. You're very pretty.. Naisip ko lang, im so lucky to have you.."

"Ako din naman pooo (kinurot ko nose niya)"
Natawa siya and then biglang natahimik..

Eyes to eyes.

Slowly he kissed my lips..
I closed my eyes

1..2..3..4..5..6.. 6seconds. I stopped.

He kissed me again..
But this time,
Aggressively..
...
...
..

I cant

I cant breathe..

"Babe i cant-"

...

Tuloy tuloy lang siya..
Hindi ko namalayan nakahiga na pala kami..

He kept on kissing me down to my neck..

I pushed him

"Babe, control.."
I felt very nervous..

"Relax.."  ramdam ko ang init ng boses niya sa tenga ko..

"Teka, sinadya mo ba to?!"

Natawa siya ng konti.

"Babe hindi nakakatawa!"

Sabi kona nga ba eh.

"Relax babe.."

"Sean ayoko."

"Ano bang problema mo? Wala ka bang tiwala sakin? Babe, i will marry you.. Pakakasalan talaga kita"

"Hindi pa ko ready sean.."

"Alam ko, pero kelan? Hindi mo pagsisihan, i promise"

"Eh hindi pa nga ako ready, gusto ko pag kasal na tayo"

"Nagpapatawa ka ba? Parehas lang yun" 

he kissed my neck again, umiwas ulit ako..

"Sean ano ba.."

"Hindi kapa ba sigurado saken?"

"Bata pa tayo sean."

"Babe? We can't be in bed doing nothing. Like srsly? Lalaki din ako." Tumatawa siya.

"Eh bakit ba kasi nandito tayo? Sinadya mo diba?"

"So? Boyfriend moko. Hindi mo man lang ako mapagbibigyan?"

Hindi ko siya pinapansin. Inaayos ko ang nagulo kong damit at sinuot kona ang bag ko para umalis. Tumayo ako sa pagkakaupo pero bigla niya kong pinigilan.

"Please. Let me go"