Accidentally

*slap*

Nandito ako ngayon sa kwarto ko..
Still thinking about dun sa offer..
Parang tinatamad nako mag aral eh.
Pero bihira lang yung ganitong opportunities.

Kaya lang.. Natatakot ako na baka madisappoint sila.
Pagdating sa pag aaral, tamad ako.
Eh mukhang successful panaman silang tao.

Bakit ganito?
Feeling ko parang..

Parang gusto kong makita si-

"Ateeeee!"

Hay, si yana nanaman.
"Oh baket? Si kuya sean.. Hanap ka"

"Sabihin mo wala ako"

"Eh ate, nasabi kona nasa kwarto ka eh"

Hay nako. Lalabas na.
Hindi nako nag ayos.
Naka messy bun ang hair ko.
malaking tshirt,
At shorts na pang bahay.

Nakaupo si sean sa couch.
Umupo ako pero 1foot away.
Hindi ko siya tinitignan.

"Anong kailangan mo"

"Yung nakita m-" sean

"Okay na. Wala na sakin yon. May sasabihin kapa?"

"Babe, sorry na.. Ano bang gusto mong gawin ko? Kahit ano?" Sean

"Tigilan mona ko. Mag move on na tayo"

"Nope. Hindi ako papayag" pagmamatigas ni sean.

"Ayok-" hindi kona natuloy ang sasabihin ko dahil bigla niyang hinawakan ng dalawa niyang kamay ang mukha ko at hinalikan ng pabigla

Sinusubukan kong itulak siya

Pero hindi ko siya malabanan

Hanggang sa tumigil siya.

Sinampal ko siya ng malakas.

"Masaya kana?"

Hindi siya sumasagot..

"Umalis kana"

"Roma sorry.. Hindi ko-"

Tumayo ako, at pumunta sa kwarto ko.
wala akong pakielam sa sasabihin niya.
Naiiyak ako na nagagalit

Hindi ko maintindihan..
Hindi ko alam kung ano ba talaga ang dapat kong gawin?

Pag binalikan ko siya,
Wala naman magbabago.
Ganun parin naman ang ugali niya.

Minahal ko naman siya.
Pero parang, pag magkasama kame nahihirapan nako..
Parang hindi na masaya?

Gusto kong makalimutan nalang siya.
Gusto kong maging masaya.

Nakapag desisiyon nako.
Papayag ako sa offer.