Bir gün arkadaşlarımla okuldan sonra telefonda konuşmaya başladık, yarın okulun son günüydü ve son bir çılgınlık yapmak istemiştik. Gece okulda kalacaktık ve sabah tekrar evimize gidecektik, 5 arkadaş hazırlandık araba ile yola çıktık. Arkadaşım arabayı sürerken hepimiz heyecanlıydık, yanımızda geceyi geçirecek kadar erzağımız ve malzemelerimiz vardı. Okula geldiğimizde bahçe kapısı kitliydi, tırmandık ve içeri girdik. Okulun kapısındaki kilidin zincirlerini demir kesme makası ile kırdık. İçeri girdik ve direk ögretmenler odasına gittik, kilidini açtıktan sonra çantaları içeri koyduk. İçki içmeye başlarken aşağı katlardan ses geliyordu, güvenlik olabilir diye ses çıkartmadık ve ışıkları kapattık. Tuvalete gitmek için koridora çıktığımda bütün sınıfların kapısı açıktı garip, her neyse tuvalete girdim. İşerken birden çok şiddetli sesler geldi, hızlıca tuvaletten çıktığımda bütün kapıların kapalı olsuğunu gördüm. Hepsini aynı anda kapatmak imkansız, binada bizden başka kimse yokken hemde. Hemen bizimkilerin gittim ve olanları anlattım, onlar ses duymadıklarını söylediler. Sanırım içkiden falan oldu, belki de gerçek değildir. Biraz daha içerken bu sefer koridordan ayak sesleri geldi, bu sefer hep birlikte koridora çıktık. Ses alt kattan geliyordu, el fenerleriyle alt kata indik. Hiç bir şey yoktu ama hâlâ ayak sesleri geliyordu, koridora indiğimizde bir sınıfın kapısı açıldı. Kapının gıcırtı sesi bütün okulda yankı yapmıştı, kapının önüne uzun siyah saçlı ve beyaz elbiseli bir kız durmuş saçlarından gözükmeyen gözleri ile bize bakıyordu, gözlerini göremiyordum ama bize baktığını hissediyordum. Bana bakıyordu, yavaşça bize doğru yürümeye başladı, korkarak koridorun sonuna doğru koşmaya başladık. Panikten elimdeki feneri yere düşürdüm, o gidince her yer karanlık oldu sadece dışarda yeni başlayan yağmurun getirdigi şimşek çakması aydınlatıyordu. Arkadaşlarımla koridorun sonunda ayrıldık, iki merdiven vardı onlar diğerinden indi ben ise benim tarafımdan indim. Direk okulun kapısına koştum ama açılmıyordu, o ayak sesleri yine duyulmaya başladı, koşarak okulun deposuna indim. Çürük okul eşyaları ve örümcek ağlarından başka bir şey yoktu, büyük bir dolabın içine girdim ve kapağını çok küçük bir aralık bıraktım. Heyecandan ve korkudan ölecektim, kendi nefesimin sesini duyabiliyordum. Birden bütün sesler kesildi ve çok yakınlardan bir kapı gıcırtı sesi geldi, sanırım deponun kapısıydı. İçeride yine onun ayak sesleri yankılanmaya başladı, her seste kalbim duracak gibi oluyordu. Aralıktan baktığımda uzaktan etrafına bakınıyordu, birden duraksadı ve kafasını buraya çevirdi. Daha sonra tekrar kapıya doğru yürüdü, sanırım beni farketmedi. Bir kaç dakika sonra dolaptan çıktım ve sessizce kapıya doğru yürüdüm. Kapıdan dışarıya göz gezdirirken birden arkamda bir şey hissettim, ve bir fısıldama. "Seni görüyorum."
