Kalbi Kırık Küçük Kız

Seviyordu

Seviyordu, seviyordu ne olursa olsun seviyordu. Ayrılmak istemiyordu. Neden ailesi kahrolası taşınma fikrine kapılmıştı... Anlayamıyordu. Ne yapacağını da bilmiyordu. Kaç yıllık arkadaşları,kaç yıllık çevre, anılarını unutmayacaktı . Hatıraları hep hatırlayacaktı.
Yarın okulda en son günüydü. Ağlamayacakti. Bunu bi kere kafasına sokmuştu.

Ertesi gün oldu.
-Ahhh şu lanet olası alarm... Kes sesini.
Alarmı kapattı. Banyoya yöneldi. Hemen duş aldı. Saçını kuruttu. Bugün doğum günü olduğunu bile unutmuştu. (İlk defa nasıl olduysa) üstünü giyindi. Bugün her zamankinden çok daha güzel olmalıydı. Hazırdı artık... servisi kaçırmamak için aşağıya indi. Donuyordu. Hava o kadar soğuktu ki iliklerini hissediyordu. Servis geldi. Hemen o refleks ile servise atladı. En arkaya oturdu. Servis ilerledikçe midesi bulamaya başladı. Çantasından naneli şeker attı ağzına. İşte burasıydı Berklerin eviydi burası. Kendine çeki düzen verdi. Berk gelmedi. Binmedi. Geç mi kalmıştı yoksa? Hayır olamaz binmedi hala. Son günü onsuz geçemezdi. Ağlayacaktı. Küçük bir şok geçirdi. Ardından servis ilerlemeye başladı.
"Şaka gibiydi. Ben onu bir daha göremeyeceğim halde okula bile gelmedi. Bunu hiç düşünmemiştim. Kahretsin.. Lanet olsun ölmek istiyorum. Ondan ayrılamam. Kaç yıllık aşkımdan ayrılamam."

Devamı gelecek oylarınızı bekliyorum...