Kalbi Kırık Küçük Kız

Özlem

Okula vardı. Üzgündü. Tabii ki üzgün olmalıydı. Lanet olsun Berk gelmedi. Onu görmemek çok büyük bir hayal kırıklığıydı. Berk sevmiyordu onu. Sevseydi şuan yanında olurdu. Onu görmek için elinden geleni yapardı. Ama yapmadı. Gelip de onu görmek istemedi. Resmen ona "cehennemin dibine git,suratını görmek istemiyorum." demişti. Kalbi acıyordu. Yokluğu onu deli ediyordu. Onu özlediği kadar nefret de ediyordu.

Cansel onu gördü. Tabii arkadaşını tanıyordu. Biliyordu Berk'i sevdiğini... Özlemi suratına vuruyordu.
-Kardem iyi misin ? (Sessislik)
Heyy orda mısın ?
Kardem irkildi.
-Ee...fendim
-İyi misin ? Üzülme o da seni seviyor bugün anneannesi vefat ettiği için gelmedi. Bunu sana söylemek kendini kötü hissettirirdi.
- (şaşkın) ne şaka mı bu... Bunu bilmiyordum

Evettt o da beni seviyor. Evet bakışlarından belliydi. Hep bana bakıyor. Bakarken gözlerinin içi gülüyor. Benim de öyle :)) Ben buradan taşınmamalıyım.

Kardem'in derin düşünceleri uzun sürdü. Cansel ona şaşkın bir şekilde bakıyordu. Kardem'e seslendi.
-Huhuuuu... Orada mısın?? Ne düşünüyorsun.

    - Deliler gibi aşık olduğumu düşünüyorum. Kimi olabilir... ❤❤