Doğumumuzdan 2 hafta geçmişti.Boyut olarak büyümüştük.Gözlerimiz yavaş yavaş açılmıştı.Yaşadığımız yeri,çevreyi,hayatı tanımaya başlamıştık.Hayat çok değişikti doğa eşsiz bir güzellikteydi.Hayatı sevmiştim.Bizim türümüzdekilere bakınılırsa düşmanımız kedilerdi.Gözümüz kedi gördüğü an kendimizi tutamayıp kovalardık.Yakalıyamıyacağımızı bilsek bile sebepsizce kovalardık.Bu kovalamaca bizim hoşumuza giderdi.
Onca yerleşkeden sonra nihayet sabit bir kalıcak yer bulduk.Eski bir evin yakınlarındaki boş bir alanda kalıyorduk.Sessiz,sakin bir ortamdı.Yavaş yavaş yürümeye başlamıştık.Annem bizim için çabalıyordu.Bizi büyütüp tek başımıza yaşamamızı istiyordu.Çoğu hayvanın istediği buydu.Annem bizi büyütüp,sanki hiç doğurmamış gibi çekip gidecekti.Bizim kaderimiz buydu.Tek başımıza olmamız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizde Değerliyiz
RandomHayvanlarda İnsanlar Gibi;Sevilmeyi,Sevmeyi,Beslenmeyi,Barınmayı,Sahip Olunmayı Hak Ediyor.Onlarda Bizler Gibi Değerli.
