De rechten van een Islamitsche vrouw

Deel 1

"Nordin alsjeblieft laat me met rust, waarom doe je me zoveel pijn? Ik ben goed voor je , ik geef je alles wat je wenst waarom sla je me waarom"? "Beter ben je stil, je moet opgevoed worden". "Ik ben opgevoed door m'n ouders , waarom ben je met me getrouwd dan alsjeblieft laat me ook gewoon een normaal leven leiden net als elke andere vrouw". "Ga je nou stil zijn of niet, ik heb koppijn van je gekregen". "Waarom begrijp je me niet? Ik zit dag in en dag uit thuis opgesloten, je hebt me gewoon opgesloten ik mag nergens heen. Is dit hoe allah je heeft bevolen met je vrouw om te gaan? Is dit de manier waarop onze profeet met zijn vrouwen om ging"? Paaattss! En daar ging weer een vlakke hand recht in m'n gezicht. Hele dag zit ik te huilen.

Er is letterlijk geen een dag voorbij gegaan dat ik niet gehuild heb. Ik smeek allah elke seconde , elke minuut elke uur om me uit deze situatie te halen. Iedereen denkt dat ik hartstikke gelukkig ben en Nordin de perfecte man is voor mij. Niet wetend dat ik heel de dag door mishandeld wordt. Ik heb overal blauwe plekken en wonden.

"Nordin zal ik je de rechten van een vrouw in de islam opnoemen"? "Wil jij mij nou leren? Maak je nou een grap"? "Nee ik meen het , heb je ooit de koran in je handen gehad"? "Wat gaat jou dat aan, is dat jou zaak"? Ya allah waar heb ik dit aan verdiend? Deze man is gewoon niet bestemd voor mij, dit is mijn mekteb niet. "Mag ik vragen waarom je zo doet tegen me, wat doe ik verkeerd jegens jou? Ik maak schoon, ik gehoorzaam je , het eten staat klaar zodra jij van je werk komt". "Ik ben jou geen uitleg schuldig, mond dicht". Ik kan dit niet meer en ik wil dit niet meer. Waar heb ik dit aan te danken?

Al mijn vriendinnen zijn met lieve , goede en praktiserende mannen getrouwd. Komt het misschien doordat ik uitgehuwelijkt ben? Ik had helemaal niet met Nordin willen trouwen. Volgens m'n ouders was hij de ideale man en was hij heel gelovig. Nou ik merk er heel weinig van. Iemand die gelovig is behandelt zijn vrouw niet als een stuk vuil. Iemand die gelovig is laat zijn vrouw niet opgesloten thuis. "Behandel de vrouwen vriendelijk, want de vrouw is geschapen van een rib en het meest kromme deel van de rib is haar bovenkant, en als jullie proberen haar recht te buigen (de vrouw te laten worden zoals de man het wenst) dan zal deze breken ... Dus behandel de vrouwen vriendelijk".

"Ik krijg hoofdpijn van je , ik heb honger ga wat eten maken". Ik besloot maar om niet in discussie te gaan en gewoon wat eten klaar te maken. "Hey schat, ja ik zie je morgen schatje ik ga even douchen dan spreken we elkaar morgen , oke". Waaaat? Daar was hij dus mee bezig. Met andere vrouwen. La hawla wala quwata illa billeh. "Ik ga douchen als ik klaar ben wil ik dat het eten op tafel staat". Nee dit pik ik niet, hier moet en zal een einde aankomen. Hoelang kan ik dit nog volhouden? Hoelang kan ik dit nog verzwijgen? Hoelang kan ik nog doen alsof ik dol gelukkig ben?

Ik houd niet alleen me ouders en familie voor de gek maar vooral mezelf. Ik heb MIJN rechten en ik laat niemand dat afpakken. Ik ben lang genoeg dom geweest. Ik heb lang genoeg zijn slaafje gespeelt. Ik ben Nora en ik heb als vrouwzijnde MIJN rechten, ik ga vanaf nu vechten voor mijn rechten!