De rechten van een Islamitsche vrouw

deel 12

Handvraging van Souhailla

We zaten gezellig met z'n allen aan tafel. Souhailla heeft de goede getroffen. Aymane is een knappe nette man. Hij heeft een huisje, een baan en is net afgestudeerd van zijn master opleiding en nu nog een vrouwtje en hij is compleet.

Eerlijk gezegd voelde ik me niet echt op m'n gemak. Elke keer zag ik dat 2 ogen me aankeken maar ik deed natuurlijk alsof ik dat niet zag. Super irritant bij elke beweging die ik doe voel ik de ogen weer prikken. Het is Safouane die ik op straat zag vanmiddag. Hij lijkt precies op zijn broer Aymane. Alleen heeft Aymane wat meer baard en is wat voller.

Net wanneer ik op wilde staan zag ik dat hij ook op was gestaan. Ik liep richting de keuken om thee en koffie te gaan zetten. Sou zat intussen diep in gesprek met zijn zusjes. Knappe kinderen heeft die vrouw zeg tbarkellah.

"Uhm sorry ik wil even m'n handen wassen ,mag dat"? "Ja natuurlijk ga je gang". Terwijl hij z'n handen waste zag ik hoe hij me van top tot teen bekeek. Ja hallo zo is het wel genoeg ,het is geen hollands next topmodel dat ik zo bekeken en beoordeelt wordt jezus. "Je ziet er leuk uit uhm". "Nora is het" zei ik maar. "Nora leuke naam, ik ben Safouane aangenaam" en hij gaf me een hand. "Nee sorry als je het niet erg vindt geef ik je geen hand". "Geen probleem". "Vertel eens wat over jezelf". Hij bleef maar doorvragen. Als iemand me afleid weet ik niet wat ik doe en vooral niet in de keuken. "Ik ben even bezig zou je me alsjeblieft even alleen willen laten". "Ja natuurlijk dan probeer ik het straks weer". Proberen? Wat denkt hij nou dat ik een pop ben? Nee sorry ik houd niet van die dingen en trouwen is het laatst wat ik nog doe na alles wat ik meegemaakt heb.

"He Nora waarom duurt het zolang ,schiet eens op". "Ja Sou rustig die Safouane kwam me afleiden". "Oh echt wat wilde hij". "Ja weet ik veel hij wilde dat ik wat over mezelf ging vertellen". "Ooeeeh er is iemand verliefd hier hahaha". "Haha hou op heks, ik ken die gast net een half uur misschien". "Ja ik had het ook al in de gaten hoe hij heel de tijd naar je keek en toen ik weg ging zag ik hem smoezen met Aymane". "Ewa mlih ga jij maar terug naar je mannetje, die wilt je al te graag zien". "Haha schiet nou maar op voor yemma zo naar je toekomt".

Eigenlijk zag hij er niet verkeerd uit. Hij was een mooie brede man met een baardje die het nog afmaakt. "Nee Nora je hebt net alle ellende achter de rug je gaat jezelf weer kapot maken" zei een stemmetje in m'n hoofd. "Ga ervoor Nora kijk hoe hij naar je kijkt dat zeg toch al genoeg"? A3oedoe billeh mina shaytan ierazjiem.

Altijd als ik het even niet meer weet spoken er allerlei stemmen door m'n hoofd. Na 10minuten had ik eindelijk alles klaar en bracht het naar de woonkamer. "Ja hoor daar ging hij weer, dit keer knipoogte hij". Ik probeerde weg te kijken maar jammer genoeg zag hij dat ik het gezien had. Zijn zusjes zag ik ondertussen lachen. Lekker hoor moet iedereen het nou weten? Er is niks en ik wil niks hoe knap en lief hij ook is. Ma en Pa praatte honderduit met Aymane's ouders. Zijn ouders zijn heel lief en weten veel over het geloof heb ik gemerkt. Tot het onderwerp op mij viel. "En jij mijn dochter ben je nog niet getrouwd"? Vroeg zijn moeder. "Jawel ik ben getrouwd geweest maar ben gescheiden". "Oh oke". Aymane schrok toen hij dat hoorde. Ik zag dat zijn blik meteen veranderde. Ik heb nog een zoon dus als je wilt hebben we 2 lgottoba's in een keer haha" zei z'n vader. Oh god ik kon wel door de grond zakken. "Ja Saf doe dat ze is hartstikke knap en kijk eens ze heeft al thee gezet dus dat kan ze" zei een van zijn zusjes. Ik kon ze wel neerschieten. Sou knipoogte naar me en knikte. Wat heeft dit nou weer te betekenen? Het ging hier om Sou en niet om mij dacht ik bij mezelf. Ik zag hoe m'n vader naar me keek met de blik denk er maar over na.

Pff waarom altijd ik ya allah. Ik wil niet weer dezelfde fout maken. Als ik akkoord zou gaan zouden zussen met broers getrouwd zijn haha dat zou wel leuk zijn. Aymane gaf Safouane een vuist in z'n been en fluisterde als ik jou was zou ik het doen. Nou ja wat je fluisteren noemt, het was bijna zo hard dat iedereen het hoorde.

Er werd nog over de bruidsschat gepraat en over de datum van de bruiloft. Sou en Aymane wilden het allebei en de ouders ook dus de party kan beginnen. Pa kon het meteen goed vinden met zijn vader en bleef maar heel de tijd lachen. Ik had wat thee gemorst op m'n hoofddoek, het zag er niet echt netjes uit en besloot maar om naar boven even wat anders aan te gaan trekken. Net voor ik de trap op wilde hoorde ik iemand mijn naam roepen. "He Nora wacht even, sorry van daarnet. Ik had er zelf ook niet opgerekend". "Nee joh geeft niet". "Maar zeg me een ding , zou je me een kans willen geven? Ik heb gehoord dat je gescheiden bent? "Ja dat klopt". "Dat is geen probleem je lijkt me een goede vrouw en ik zou graag willen dat jij mijn deen compleet maakt". "Ik weet het niet , ik weet het echt niet het gaat me allemaal veel te snel". "Weet je als je tijd nodig hebt om erover na te denken geef ik je de tijd, ik hoop dat ik een antwoord kan krijgen voor ik naar huis ga". "Ik zal er over nadenken". "Is goed , volg je hart zou ik zeggen. Je bent prachtig maar dat weet je zelf ook wel". Ik prachtig? Nee dat wist ik niet? Ik voel me zo lelijk zo gebruikt gewoon vies. Ik kan mezelf niet eens aankijken in de spiegel. Ik walg van mezelf. Ik weet niet of hij blind is maar mooi ben ik zeker niet. Ik eindigde het gesprek en ging naar boven om m'n kleren te verwisselen. Ik pakte een lange maxi jurk en een creme lange hoofddoek die ik over me schouders heen liet vallen. Ik waste nog even gauw m'n gezicht, want ik zag er niet uit. Make-up doe ik niet dus dat scheelde ook weer. Ik zag dat Sou al de tafel afruimde om het avond eten te serveren. Weer voelde ik Safouane's ogen prikken. Begin ik nou ook gevoelens te krijgen voor hem? Eerlijk gezegd doet hij wat met me als hij in m'n buurt is. Zal ik het toch maar doen? Ik ben tenslotte nog jong. Ik wil niet voor altijd bij m'n ouders wonen. Ik wil ook een eigen leven leiden met m'n man en wie weet ook kindjes in sha allah. Mijn hart zegt dat ik er voor moet gaan en dat hij de juiste man is. "Safouane wil je ook trouwen meh? Kijk hier is nog een vrouw". "Ja ik wil wel maar de keus is bij haar Pa". Zijn vader keek me serieus aan. Dit was niet echt bepaald het leukste moment van m'n leven. Ik was zenuwachtig en trilde helemaal. Dus zo voelde Souhailla zich meskiena, ik begrijp haar helemaal.

"Mijn dochter kijk jij maar, het zijn goede mensen" zei m'n moeder. Ja toch maar doen? Toch maar Nourdin vergeten en achter me laten? Is dit een nieuw begin van mijn leven? Een begin zoals elke huwelijk hoort te beginnen? Zal ik dan eindelijk misschien gelukkig worden na een 4 jaar mislukte huwelijk?