ACABA KİM?

NEFRETİMSİN

Melek'in ağzından;
Ya bu ne uyuz bir çocuk anlamıyorum.Benimle kafamı buluyo ya lanet olası varlık.Ayağa kalktım, burdan gitmem lazım yoksa cinnet geçiricem.Resmen bizim yanımızda sürtügün tekiyle cilveleşiyor.Birde brnim onun kıskandığımı zannediyor.ASLINDA...Ne saçmalıyorum ben ya off.Düşünme Melek düşünme.Tam gidecekken Hilal sinirle "Nereye" diye tısladı.Buna ne oluya be.Sonra Atakan'la gözüme bir kız takıldı.Atakanla dans ediyordu.Bende

-Dolaşıcam biraz,dedim.Oda

-Tamam gecikme,dedi.Bende yürümeye başladım.Sonra yanımdan biri belirdi.Kafamı çevirdiğimde"Gene geldi pislik" diye geçirdim içimden.Tabi dışımdan söyleyemezdim.Hayvan gibi resmen HAYVAN!Allahım ya.Alayla;

-Sürtüğünüzden nasıl ayrıldınız Mert Bey? Dedim.Oda aynı ses tonunda;

-Ah Melek Hanım inanın çok zor oldu,dedi elini kalbine götürerek kahkaya attım.Buna hayretle bakıyordu.Onu öyle görünce kahkaham gülümsemeye döndü.Gene alaycı bi tonda;

-Ne o Mert Bey hiç gülen insan görmediniz mi? diye sordum.O ise mest olmuş bir sesle;

-Senim gibisini görmedim,dedi.Benim gene ruh halimi hemen degistiriyordu.Pislik,hayvan.Otelin arka tarafına gelmiştik kimse yoktu.Ona döndüm;

-Sen ne yapmaya çalışıyorsun ya.Yeter artık yeter.Bi an benden nefret ediyosun üzüyosun,dalga geçiyosun,yakıp yıkıyosun.Sonra birden bişeyler oluyo iltifatlar,kıskandırmaya çalışmalar.Sen ne yapmaya çalışıyorsun?diye sonlara doğru bağırarak konuştum.O ise bu sırada kaşlarını çatmış beni dinliyordu.Benim konuşmam bitince resmen o bana kükremeye ve dedikleriyle şoka sokmaya başardı.

-Asıl sen ne yapıyosun bana?Beni ne kadar etkilediğini görmüyomusun.Senin bi bakışınla yanıyorum ben.Kalbim öyle bi hıza geliyoki seni öpmemek, o güzel gözlerine bakmamak için kendimi zor tutuyorum, dedi.
Sonra iki eliyle yüzümü avuçladı ve sözlerine bu sefer fısıltıyla başladı;
- Bana ne yaptın bilmiyorum, bu aşkmı onuda bilmiyorum . Ama ilk başta bu duyguyu sevmedim sen benim nefretimdin, ama şimdi resmen beni esir aldın.dedi.Kafasını aşağıya eğdi.Düşünüyordu sanırım ama elleri hala yanağımdaydı.Ve yanağım resmen alev almıştı.Sonra bi küfür savurdu ve kafasını hızla kaldırdı,ellerini yanağımdan hızla çekti.Sanra elinin altında ateş varmış gibi,sonra tüm gücüyle bağırdı;

-Yaklaşma bana,uzak dur benden.Bu duyguyu sevmedim.Sen hala benim nefretimsin,dedi.Ve koşar adımlarla yanımdan ayrıldı.Anlamadım ilk önce benden nefret ettiğini söyledi,sonra sevdiğini sonra tekrar nefret attiğini söyledi ben hala şokun etkisindeydim.Ve kızların yanına gitmeye başladım.Özge hemen lafa atıldı;

-Melek iyimisi, bu ne hal yüzün bembeyaz olmuş,dedi.İlk önce gözlerim etrafı taradı sonra şok içinde beni en derinden yaralayan o manzara gözüme dank etti.Ve yaşlar süzülmeye başladı.Şimdi o bir kızla gözüm görebileceği yerde daha daha demim yanında olan sürtüğü duvara yaslamış öpüşüyorlardı.Başım dönmeye başladı bir yere tutunmaya çalıştım ama elim boşluğa denk geldi ve kendimi yerde buldum.Sonrası ise sonu olmayan bir karanlık.

Arkadaşlar kitap geç geldiği için özür dilerim.Sınavlardan dolayı yazıp yayınlayamadım.Ama yarın yeniden yeni bölüm geliyor..