KÜÇÜK OYUNLAR

Yeni Oyuncağım

"O arabayı sahiden istiyor mu sizinkiler?" diye sordu. Kapı ve onun arasında sıkışmış kalmıştım. Bütün ağırlığını bilerek üstüme veriyordu. Benden uzun olması nefesini alnımda hissetmeme sebep oluyordu. Kafamı aşağıya eğdim.

"Evet"

"Bu yüzden mi kabul edeceksin yani teklifimi? Bi araba için gururunu hiçe sayacak oyuncak olmayı kabul edeceksin yani" Sesi öylesine alaycıydı ki yaptığım şeyden iki kat daha fazla utanmaya başlamıştım.

"Bende senin planlarını bozdum. Kendimi kötü hissediyorum. O yüzden yapacağım tek nedeni araba değil"

Ellerini saçlarımın arasından geçirip yavaşça yanağımı okşadı.

"Yeni oyuncağım olmak hoşuna gitmeyebilir" derken sesi çok erkeksiydi. Ne yapacağımı bilemezken yüzümün belirgin şekilde kızardığından emindim. Artık ağırlığını üstümden çekmesi ve tehditkar konuşmayı kesmesi gerekiyordu. Ne yapabilirim diye düşünmeye başladım. Kapı ben Başar birbirimize yapışmış vaziyetteyken sanırım yapmamam gereken bir şeyi yaptım.

Kapıyı boşta kalan elimle açtım. Açılmanın etkisiyle ben yere Başar da tam benim üstüme düştü. Ve dudaklarımız bizim yere yapıştığımız gibi birbirine yapıştı...

☆☆

Öncesinde

Havalı gidişim sadece 10 dakika sürmüştü. Başar beni çok fazla ilerlemeden yakaladı. Korkusuzluğumdan korkmuştum. Kiminle dans ettiğimin acaba farkında mıydım? Ama nedense hiç bir şekilde çekinmiyor inadına üstüne yürümek istiyordum.

Başar hızla gelip kolumdan tuttuğunda bütün inadım bedenimi terk etti. "Ne var ya bıraksana"

"Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ne yaptığının farkında mısın bücürük!!"

"Ne yapmışım? " dedim az önce yaptığım şeyin büyük bişey olduğunu önemsemeden.

"O konuştuğun kız kimdi biliyor musun?"

"Kimmiş? "

"Babamla nişanlım diye tanıştıracağım kişiydi. Yani benim son şansımdı. Ve şimdi senin yüzünden muhtemelen birdaha yüzüme bakmayacak"

Biraz şaşkınlık ve biraz kafa karışıklığıyla "Nasıl yani nişanlın mı yoksa nişanlın diye tanıştıracağın kişi mi? Nasıl oluyor ki bu anlamadım? "

"Ya sana açıklamama mı yapacağım" diye kükredi. "Kısacası sen az önce benim için çok önemli bir konuyu mahvettin. Seni şurada öldürsem yeridir"

Bu fikir beni ürküttü. Açıkçası sadece takıldığı kızlardan biri diye düşünmüştüm. Ama bu kadar değer verip sevdiği biri olduğu aklıma bile gelmemişti. Malum bu tür erkekler aşık olamaz bağlanamaz ve sadık kalamazlar.

"Sen kaşındın. Ben otobüsle gidecektim beni arabana alıp bilmediğim ücra bi yerde başından atmaya çalıştın. Bana yanlış yapmamalısın!"

Histerik bir gülüş attı. "Sen küçücük bir kız! Sana neden yanlış yapmayacakmışım? Ama sen şimdi bana doğru bir şey yapmak zorunda kalacaksın. Zeynep'i arayıp Özür dileyecek ve yaramazlık yaptığını söyleyeceksin duydun mu ufaklık? "

"Hayır" diye çıkıştım. Geri adım atmak fıtratımda yoktur. Asla böyle bir şey yapamazdım. O yüzden olabildiğince hızlı bir şekilde koşmaya başladım. Arkamdan geldiğini duyuyodum fakat benim kadar hızlı koşamayacağından emindim. Hızıma aralık vermeden gözden kaybolacak kadar koştum. Cadde üzerinde bi mağazanın önünde durup soluklandım.