After a few weeks..
I was such a fool of letting myself fall for someone i only met online. Yes, i fell. Bad thing is, DI KAMI TALO. ano, kaskasan kami ng ano? Babae siya frn, babae!!
Ilang araw na kong di nag oonline dahil ayoko muna siya harapin, tsaka nag aaral ako. O diba, sipag ng lola niyo. Pinatay ko na muna phone ko at ako'y natutukso na naman mag open.
Bakit kaya ganun no. Ang posporo pag walang box di aapoy. Ang tubig di lalamig walang ref. Ang tao, pag wala ang isang taong importantr di rin kumpleto. Kailangan ba talaga ng ibang tao para maging masaya? Maging kumpleto? Bakit kapag kikilitiin mo sarili mo, hindi ka natatawa?
Bakit?
Dahil hindi sa lahat ng pagkakataon, alam mo sa sarili mo ang kaligayahan mo.
Tanga, sinagot sariling tanong.
Sinarado ko na ang libro ko sa MAPEH, ang pinakahuling aaralin ko para sa araw na ito. Nakakaloka, ayoko na ng math. Illuminati ang math kasi may triangle, bat ba.
Dahil sa sobrang boredom at pagod, naisipan kong mag SB muna. Oo, SB.
starbuko.
Anong akala mo starbucks.
Ayun na nga, naglakad ako patungong sb at bumili ng isang bote. Bumili na rin ako ng Piattos, kagutom eh. Umupo ako sa isang bench na malapit lapit lang sa bahay. Habang ako ay kumakain, merong tumabi sa akin, dalawang lalaki.
"Uy, tagal nang di nag oonline nung ka RS ko."
Medyo pabuga na.
"Ay oh? Yung Suho?"
"Oo eh, di na nag ol mula nakaraang linggo."
BUMUGA NG BONGGANG BONGGANG TURYTRURURTURUR SHEKELANG BANG BANG
