-Ezgi'ye...
Suskunluğum sorarsın
Bil ki, elest bezminde
Lâl olmuş kalemlerin
Dilindeki yazgıdır
İçimde konaklayan
Binlerce kelimem var
Hiçbiri seni yazmaz,
Bu ne yanlış dizgidir
Bir cümlenin peşinde
Yorgun düşme sevgili
Kalbin durur sonunda
Kaderdir bu, çizgidir
Gözlerime küskünüm
Bende seni göstermez
Sırrımı dökmüş yere
Kırılası gözgüdür
Susarak söylediğim
Cümlelerin tamamı
Akort tutmaz gönlümde
Perdesiz bir ezgidir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hecelerken
Poesíaİnsanlar ikiye ayrılır demiş bir büyük şair. 'Şiir yazanlar' ve 'şiir sevenler' diye. Şiir sevmeyenler mi? Onlar konumuza dahil değil zaten. Birkaç mısra da ben heceleyeyim dedim. Hece ile yazılmış, hece hece yazılmış şiirler...
