Mutluluk sende saklıymış meğer
Elin elime değsin, duysun kulaklarım sesini, o yetiyormuş bana. Aşkmış meğer mutluluk, ölesiye sevmek, canını bile vermekmiş...
Onunla gurur duymak, onla güvende olmakmış. Ona trip atmak, sonra bir hediyeyle ayyy canımm demekmiş...
Birlikte yaşamak, birlikte ölmekmiş.
Ayrılıncaymış o depresyonlar. Demek çok sevdiğimden çikolatalar bana iyi gelmiyormuş.
Demek artık eli elime değmiyor, kulağım sesini duymuyormuş.
Demek artık özleyecek kimsem yokmuş. Ne acı verici ki artık başkasını sevecek inancım kalmamış.
Öpecek,önce sen kapat diyecek,trip atacak,onun için depresyona girecek kimsem kalmamış. Ama mutlu olalım
sevecek insan mı yok bu kocaman ülkede? Ahh kimi kandırıyorum ki, artık kocaman ülkede ondan başka triplerime dayanacak yok ...
