Sorry voor het geen naam geven aan een nieuw hoofdstuk, ik wist even niet hoe ik hem moest noemen. Ik hoop dat jullie het nogsteeds leuk vinden, Tips zijn welkom?
Veeel plezier.
.................................
P.o.v Niall
Ik word wakker naast mijn meisje. Ik had nooit gedacht dat ik haar ooit zo zou kunnen noemen. Gelukkig wel dus. Ze licht heel rustig tegen me op. Ik geef haar een kusje op haar voorhoofd. Langzaam word ze wakker. ' goejemorgen beautie' ze glimlacht lief naar me. 'hoe laat is het?' ' half elf' 'zullen we naar beneden gaan' 'is goed' we staan langzaam op als Milou begint te lopen geeft ze opeens een schreeuw 'auuw mijn been' ze valt op de grond. Ik zie de tranen over haar wangen lopen. Ze heeft echt pijn, en ik ook het is beslist niet fijn om je meisje pijn te zien leiden. We hebben pas net maar dan nog. Ik help haar overijnd 'moet ik je maar naar beneden dragen?' tussen haar tranen door geeft ze me een klein glimlachje 'ja graag' ik pak haar vast en draag haar naar beneden. Langzaam leg ik haar op de bank. 'waar heb je precies pijn en waardoor?' ze is gestopt met huilen en antwoord 'de zijkant van mijn rechter knie, en volgens mij heeft hij ertegen getrapt' ik rol haar joggingsbroekpijp op en bekijk de plek. Het is een enormen ronden paarse plek. 'auww'zeg ik uit medelijden. Ik rol haar broek weer naar beneden en leg een deken over haar heen. 'wil je wat tv kijken?' 'jha graag' 'ook wat te eten' ze knikt. Ik loop naar de keuken. Ik trek de keukenkast open. Normaal hou ik niet echt van koken maar nu is het even wat anders. Pannekoeken, zal ze zin hebben in pannenkoeken? 'heb je zin in pannenkoeken?' roep ik. 'ja is goed.... Bedankt' ik pak allen ingredienten en begin te bakken.
P.o.v Liam
Ik word wakker en loop naar beneden. Met mijn slaapkop ga ik op de bank zitten. 'aaauuwww liam ga van me af!!!,' hoor ik iemand schreeuwen. Snel sta ik op. Ik kijk wie het is 'shit Milou' floept er uit mijn mond. Milou ligt huilend op de bank. Niall is er ook al en houd Milou vast. 'wat is er ?' zeg ik 'mijn knie' zegt milou snikkend ze rolt haar broek naar boven. Er zit een hele grootte paarse plakkaat. Ik ren naar de keuken en pak wat zalf en wat drukverband. 'dit moet helpen' zeg ik ik smeer wat blauwenplekkenzal op haar knie zoals mijn moeder dat altijd zegt. En doe het drukverband eromheen. Daarna pakt Niall Milou gelijk weer vast. Milou blijft snikken. 'dan ga ik wel weer naar boven.... Sorry Milou. ' zeg ik Niall steekt zijn duim op.
P.o.v Niall
Ik heb Milou nog steeds vast en ze is alweer wat rustiger. He wat ruik ik Shit de pannenkoeken. Snel laat ik haar los 'shit de pannenkoeken' zeg ik. Milou grinnikt even. Snel ren ik naar de keuken. Nee de pannenkoek is helemaal verbrand. Ik pak de pan van het fornuis en gooi hem in de prullenbak. Ik ga weer even bij Milou kijken. Ze ligt weer te slapen. Ik begin weer met goeie voornemens aan de volgenden pannenkoek. En weer mislukt die dat gebeurd ook met twee anderen pannenkoeken. En ook nog met een daarna dat was het nippertje. 'grrr aaa waarom nu, steek ik een keer ijn handen uit de mouwen en dan gaat het mis.' terwijl ik loop te mokken hoor ik Milou iets zeggen snel kijk ik haar kand op ik sta op. 'lukt het?' vraagt ze spottend 'nee maar gaat het' 'ja beter dat drukverband helpt echt.' 'gelukkig' 'moet ik helpen met bakken?' 'alleen als het gaat?!' 'jawel ik help wel' 'oke' we eindigen ons gesprek 'ten eerste moet je er wel bakboter in doen en niet zo hoog zetten?, heb je ooit pannenkoeken gebakken' 'ja ooit met mijn moeder' 'mis je je familie' 'ja heel erg het is best wel vervelend. Soms denk ik echt van had ik maar een normaal leven' milou geeft me een knuffel. Ik voel langzaam een paar tranen over mijn wangen lopen. 'maarja mijn ouders willen me nog zien. Die van jou jou niet.' dat had ik beter niet kunnen zeggen. Meteen begint Milou weer een beetje te snikken'sorry... Het komt wel goed' ze slikt even en daarna gaan we bakken. Na twee pannenkoeken begint het meer te lijken op eenndeeg gevecht. Het deeg hangt overal. Na een tijd gaan we toch eten. De komenden dagen zijn we nogal lui vooral omdat Milou moet herstellen.
2 weken later
P.o.v Milou
We zijn nu weer 2 weken verder. In die twee weken is er al weer best veel gebeurd. Gisteren zijn we hem nog een keer tegen gekomen in de winkel toen we met zn zessen boodschappen aan het doen waren. We stonden toen midden in de winkel, en opeens was hij er. Het was heel erg eng. Hij wou me weer meenemen. Alleen hinderden de jongens een beetje. Ze stonden met zn vijven om me heen. Dat hielp bij het begin totdat hij Liam begon te bedreigen met een mes. Omdat ik begon te gillen kreeg ik ook een trap op mijn rib. Gelukkig was er een politieagent in de winkel, die heeft ons gered en hem meegenomen. Hij zit er nu nog een week. De jongens wilden eerst aangiften gaan doen maar ik heb ze gesmeekt dat niet te doen. We hebben nu gezecht dat Harry geld van hem geleend had en dat hij het nog niet terug had gegeven. Daarvoor heeft Harry wel 3 uur vastgezeten, maar na uitleg is hij weer vrijgekomen. We weten niet wat hij allemaal heeft gezecht maar ja het is voorlopig opgelost...........
We zitten nu in het ziekenhuis. Door de trap van gisteren ben ik niet helemaal lekker geworden. Daarom zitten we nu in de wachtkamer. Niall en mijn broer Louis :) zijn meegegaan. 'mevrouw blanc' ja dat is mijn achternaam. We lopen met zn drieen de kamer in. 'en wat is er aan de hand?' zegt de dokter. Het is een vrouw van ongeveer 32 jaar met blond golvend haar. 'ik heb gisteren een trap tegen mijn ribben gehad en daar ben ik niet goed van geworden' 'en wat is noet goed ben geworden als ik vragen mag' ' overgeven misselijk en moeilijk ademen' 'oke ik weet genoeg ga maar zitten' ik ga zitten 'zou je je tshirt even uit willen doen?' eerst twijfel ik een beetje maar dan doe ik mijn tshirt uit. Ik ken Niall en Louis toch lang genoeg, en Niall is mijn vriendje en Louis een soort van broertje voor me. 'auuw, dat ziet er niet goed uit' zegt de dokter. Dat gevoel had ik zelf ook al toen ik vanochtend in de spiegel keek was het ook al erg paars. Ze bekijkt de plek. Ze voelt op bepaalde plekken en ik moet zeggen of het pijn doet of niet. Uiteindelijk moet er een foto worden gemaakt. Het blijkt dat mijn ribben gekneusd zijn. Na een tijd mogen we weer naar huis. Ik moet de komende week heel erg rustig aan doen. Dat betekent dat ik me weer moet gaan vervelen. Als we thuis zijn ga ik al op de bank liggen. Savonds eten we nog wat met zn zesse. Om een uur of elf gaan Niall en ik slapen. In die twee weken heeft Niall onze kamer ook verbouwd. We hebben nu een hele grote wand kast. Een deel voor mij en een deel voor Niall. Hij heeft ook alles geverft. Enzo. Dat dat mijn boy is......
P.O.V Milou
Ik word wakker en doe mijn ogen open ik kijk in Nialls grote blauwe ogen. 'Goejemorgen schatje, lekker geslapen??' Zegt hij 'ja altijd als jij er bent' ik geef hem een zoen. 'Weet jij wat voor een dag het is?' 'Ja een donderdag hoezo?' 'En wat voor een donderdag?' 'Weet ik niet.... Niall hou tog eens op met al die vragen' zeg ik terwijl ik een beetje moet lachen 'het is nu precies een maand geleden toen je mij een zoen gaf' hij lacht naar me.
