Hoofdstuk 28

590 27 3
                                    

Gerlyn P.O.V

Gelukkig er zijn al wat mensen gered. Ik sluip veder. God die lampen zijn echt creepy, ze knipperen de hele tijd net zoals in die griezelfilms. Je weet wel zo aan, uit, aan, uit, aan, uit en dan komt er altijd iets engs ofzow. Brrr ik krijg er echt de rillingen van. Wacht niet afdwalen het zijn maar lampen. Ik kom bij een splitsing. Links of rechts? Welke kant zou ik kiezen. Ik hoor aan beide kanten geen geluid en dat kan zowel goed als slecht zijn, het kan zijn dat daar geen mensen zijn die me willen neer knallen, dat is goed. Maar het kan ook zijn dat daar dus niet de ontvoerde mensen zitten, dat is slecht. Ine mine mute tien pont gru... Wacht hier heb ik helemaal geen tijd voor. Ik ren naar de linker gang toe. Ik loop door de gang en probeer alle deuren open te krijgen die er zijn, of door de ramen te kijken. Maar nog steeds zie ik helemaal geen mensen.

KNAL! Ik hoor een geweerschot. 'Aaahh!' Hoor ik een meisjes stem gillen. En ik ken die stem maar al te goed, Melle! Ik draai me om en ren zo snel ik kan naar het gegil toe. Please wees niet dood. Please wees niet dood. Herhaal ik de hele tijd. Als ik een paar gangen door ben gerend zie ik iemand met een geweer staan. Ik twijfel geen moment en schiet hem zo als altijd in z'n schouder. Ik hou er niet zo van om een moord op mijn naam te hebben. Ik ren naar hem toe en schop de pistool uit z'n handen. Snel ren ik om de hoek en daar zie ik Melle met een plas bloed om haar heen liggen. 'Melle!' Roep ik. Ze is aan het gillen, trillen en ligt in elkaar gedoken van de pijn op de grond. Ik ren naar haar toe en kniel bij haar neer. 'Shit, shit, shit.' Zeg ik zacht en kijk naar haar wonden. Ze is in haar rechter arm en haar linken been geschoten. Ik kijk snel om me heen, aan het einde van de gang zie ik een noot uitgang.

'Sorry Mell.' Zeg ik en trek haar onder haar schouders mee. Ze gilt het uit van de pijn maar als ik haar hier laat en wacht op iemand die ons komt helpen is de kans groot dat we allebei neer geknald worden groot. Ik schop de deur open en trek Melle voorzichtig mee naar buiten. 'Steffi!' Gil ik. Gelukkig, ze is we weer. 'Gerlyn! War is e...' Snel kap ik haar af. 'Help me even ze moet naar het ziekenhuis.' Roep ik naar haar. Ze komt naar me toe gerend.

We hebben Melle eindelijk in de auto gekregen. Ik ga slang haar zitten en zeg tegen Steffi: 'Nu snel naar het ziekenhuis!' Ze knikt en recet weg. We zijn gelukkig nog geen politie tegen gekomen. Steffi rijd overal het dubbele dan toegestaan en soms wel meer. Niet veel later hoor ik allemaal sirenes achter ons. Ik kijk door het raam en zie 3 politie wagens ons volgen. Oeps te vroeg gezegd. 'Steffi?' Vraag ik. 'We zijn er bijna, kijk daar is het.' Zegt ze rustig. We rijden het terrein op van de eerste hulp. Er rennen gelijk mensen met een brancard naar buiten. De politieauto komt langs ons tot stilstand. Terwijl Steffi met de politie praat help ik de mensen met Melle uit de auto krijgen, niet dat ze zo groot is ofzow maar als we een verkeerde beweging maken kan dat niet zo goed aflopen. Ik ren met alle zusters en dokters mee naar binnen. Steffi red zich wel, ze heeft toch toestemming om zo hard te rijden.

-------------------

Heey mini mensjes,

Ik heb WIFI hier dus ik kan een stukje posten. Het is nog niet zeker of ik op de camping ook WIFI heb dus misschien horen jullie nog iets van me en misschien ook niet :P. Vote en Comment op dit hoofdstuk.

Xxx Bente

Vote/Comment/Fan

I.T.T.S (Internationale Tiener Top Spionen). [On Hold]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu