I.T.T.S (Internationale Tiener Top Spionen). [On Hold]

Hoofdstuk 40

Nicole P.O.V

We stappen met z'n alle de club binnen. Iedereen loopt zijn eigen kant op. Lucas, Harry en Zayn gaan dansen. Liam zit met Femi en Niall bij de bar en ik. Melle, Noor en Bente zijn gewoon hier een beetje aan het staan en kletsen... zo ver je elkaar kan verstaan. Morgen ochtend word ik opgehaald. Eigenlijk vind ik het niet heel erg. Tuurlijk ik ga al mijn vrienden en "collega's" missen maar ik mis mijn familie ook heel erg. Vooral mijn ouders. Die heb ik al 2 jaar of langer niet gezien, natuurlijk via Skype enzo maar dat is niet het zelfde. Melle had me mee geholpen met mijn koffers in te pakken en nu staan ze allemaal beneden in de hal. Maar genoeg daar over gedacht nu gewoon plezier maken. Ik neem een slok van mijn drinken dat ik in mijn handen had en luister weer mee naar het gesprek dat Noor aan het vertellen is.

*Na Een tijdje*

'Liam!' Niall, Zayn en Femi zijn dronken. Noor en Lucas zijn al naar huis want die moeten morgen om half 6 bij het I.T.T.S. staan. Pfff... Das echt heel vroeg. Ik word zelf om 8 uur opgehaald maar ik sta om kwart over 5 op zodat ik nog afscheid kan nemen van Lucas en Noor, hun zijn als ouders voor me geweest want hun waren echt heel zorgzaam en hebben mij in huis genomen. Maar tegelijkertijd waren hun ook super goeie vrienden van me. Je kon altijd lol met ze hebben. Ik zal het hier denk ik echt heel erg gaan missen. Liam komt naar me toe gerent en pakt Zayn over. Nu heeft hij Zayn ik Femi en Niall is nog net nuchter genoeg om op zijn eigen benen te staan, gelukkig maar want Bente, Harry en Melle zijn verdwenen. Ik had Melle maar een sms'je gestuurd dat wij ook weg gingen. Mijn mobiel begint te trillen. Ik haal hem uit mijn broekzak en lees het sms'je van Melle.

Heeyy!!

Is goed wij blijven nog even hier, is dat goed of moeten we je helpen en mee naar huis? Ik hoor het wel. Xx LoveU

Ik lach en begin met een hand terug te typen. Het is moeilijker dan het lijkt hoor.

Nee je mag wel blijven we komen wel thuis;) Was gezellig!!! Zie jullie morgen wel Xx LoveU2

Ik schuif mijn mobiel terug in mijn broekzak en we beginnen rustig naar de uitgang te lopen. 'Femi je bent zwaar, leun niet zo.' Mompel ik als Femi helemaal op mijn schouder begint te hangen. De druk op mijn schouders verminderd niet maar word alleen maar zwaarder en Femi begint alleen maar heel hard te lachen. Ik zucht en loop, of nou ja wat je lopen kan noemen, veder.

Als we thuis komen breng ik Femi naar bed. Liam doet Niall en Zayn. Na een tijdje komen we aan in haar kamer. Ze schopt haar schoenen uit en laat zich op bed vallen. Vrijwel meteen sluiten haar ogen en word haar ademhaling gelijker. Ik loop haar kamer uit en ga naar de mijne toe. Ik haal de deurklink omlaag en loop de kamer in. Ik kan aan de ene kant niet wachten tot ik mijn ouders weer zie. Maar aan de andere kant, het is hier gewoon zo gezellig ik hoop dat het daar ook gezellig wordt. Ik kleed me snel om en ga in bed liggen.

Ik word wakker van mijn wekker. Ik houd mijn ogen nog even dicht. Vandaag moet ik weg en morgen ben ik weer bij mijn familie. Na een tijdje zo geligt te hebben doe ik toch maar mijn ogen open. Ik kijk in een kale kamer, niet hangt meer aan de muren al mijn spullen liggen in de koffers beneden. Het enige wat er nog ligt is mijn mobiel en lader en de kleren die ik aan moet doen en als laatste een tasje waar ik wat overige spullentjes in heb zitten. Als ik beneden kom staat bijna iedereen daar. Alleen Gerlyn en Louis missen nog. Er komt een glimlach op mijn geziht en ik oop naar hun toe. 'Ik ga jullie missen.' 'Wij jou ook.' Krijg ik terug. En we belanden in een groepsknuffel.

Melle P.O.V

We lopen weer naar binnen, Nicole was net opgehaald. Ik loop als laatste naar binnen en doe de deur dicht. Femi, Niall en Zayn lopen tegelijk naar de bank en gaan daar op liggen. Niet dat het echt past. 'Ik heb hoofdpijn.' 'Kan iemand een pijnstiller halen?' We beginnen te lachen. 'Had je gister maar niet zo veel moeten drinken.' Zeg ik tegen Zayn. Bente komt aangelopen met een glas water en pijnstillers. 'Omg, je bent een schat!' Zegt Zayn. Ze begint te lachen en geeft het aan Zayn. 'Jongens, ik begin me nu toch echt wel zorgen te maken over Louis en Gerlyn hoor. Geen van beide neemt hun mobiel op.' Zegt Liam bezorgd. Hij legt zijn mobiel op de tafel neer en ploft op een van de stoelen. 'Waar kunnen ze zitten?'

Louis P.O.V

Ik word wakker in een bed. Ik kijk naast me en zie dat Gerlyn nog slaapt. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht als ik aan gister denk. Ik ga met mijn hand door haar haren heen. Gister was alles gelukkig nog goed afgelopen.

Als de uitgang in zicht is springen er 2 mensen voor ons. We draaien ons om maar er staan ook al 2 mensen achter ons. Ze zien er niet erg vriendelijk uit. Gelyn graait naar haar schoenen en broekzak. 'Fack.' Brengt ze zacht uit. We zijn omsingeld door 4 gewapende mannen en ik gok zonder een wapen. Uit het niets horen we schoten en vallen de twee mensen achter ons om met een pijltje met gekleurde veren in hun lichamen. Ik wed dat dat er net nog niet zat. 'Laat jezelf nu zien!' Schreeuwt een van de twee voor ons, terwijl de ander angstig om zich heen kijkt. Er klinkt nog een schot en de rechtste zakt door zijn benen, op de grond. 'Wie je ook bent, laat je zelf nu zien of i-' Er klinkt nog een schot en de man lig met een zelfde soort pijltje als de andere 3 mannen op de grond.

Het is even stil. 'Hallo?' Vraagt Gerlyn. We horen iets ritselen en er komt een man de struiken uit gelopen. Hij is rond de 40 gok ik en heeft een pistool in zijn linker hand. Het pistool ziet er heel anders uit dan de pistolen die Gerlyn en de rest altijd hebben. Hij komt glimlachend op ons afgelopen. Ik sla mijn armen om Gerlyn en ga half voor haar staan, ook al is zij de spion hier. 'Gerlyn?' Vraagt de man? Kent hij haar? Gerlyn kijk hem met een rare blik aan, maar die veranderd al snel ik een grote glimlach op haar gezicht. Ze wrikt zichzelf uit mijn armen. 'Oliver!' Roept ze en rent naar hem toe. De man die blijkbaar Oliver heet tilt haar op en zwaait een rondje met haar. Het ziet er best grappig uit. Ik loop naar ze toe. Oliver zet Gerlyn weer terug op de grond. 'Wat ben jij groot geworden zeg.' Zegt hij enthousiast. Gerlyn begint te lachen. Ik sta er eigenlijk maar een beetje ongemakkelijk bij. 'En dit is Louis.' Zegt ze. 'Mijn vriendje.' Voegt ze er met een lach aan toe en prikt in mijn buik. Ik lach even en sla een arm om haar heen. Ik steek mijn hand naar Oliver uit. Ík ben dus Louis.' Zeg ik als hij mijn hand aanpakt. 'Aangenaam Louis. Ik ben Oliver, en ik...'

Wat ik te horen krijg verbaast me.

-------------------------------

Heey mini mensjes,

En wat denken jullie dat Oliver gaat zeggen. Ik draag het volgende hoofdstuk op aan degene die het goeie antwoord heeft gegeven.

Ik weet dat het echt super duper lang geleden is maarja ik zit een beetje in een dip... En op school gaat het ook even niet zo heel fantastisch... zoals ik bij mijn andere boek Snow Dreams al vertelt heb. Maar ik wil denk ik weet vaker gaan uploaden want ik heb zo'n gevoel dat ik hiermee telkens mijn gedachten op orde kan brengen en even tot rust te komen dus ik probeer weer terug te komen:)

Xxx Bente

14 votes en 10 comments voor volgend hoofdstuk