Koşarak kapıya doğru gittim tam kapıyı açacaktım Nam woo hyun yanıma gelmeye başladı. Kulağıma bir şeyler fısıldadı.
Nam woo hyun: beni hatırladı mı? küçük şey.
Ben: Hayır hatırlamıyorum, hatırlamam gereken bir şey mi var?
Menajer: Hadi herkes işinin başına durmayın.
Ben:Peki hemen yapıyorum menajer bey. Dedim ve işimin başına döndüm. Nedense içimde hiç bilmediğim karmaşık duygular vardı. Anlamıyordum Nam woo hyun beni nerden tanıyordu?
Bu olanları düşünürken bir ses beni kendine getirdi bu sesi tanıyorum.
Nam woo hyun; kızım böyle dalıp gitme yoksa geç kalırız.
Ben:Tamam
İşim biraz erken bitmişti izin alıp eve gittim. Eve geldiğimde hemen odama çıktım kendimi yatağa attım. Bugün onları düşünmeye başladım. En yakın arkadaşımı aradım.
İrem :Alo
Ben:Alo şey bizim eve gelir misin? Sana sormam gerekenler var mutlaka gel.
İrem:Tamam hemen geliyorum
Zil çaldı hemen aşağıya inip kapıyı açtım. Arkadaşımı içeriye aldım. Hemen odaya gittik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hatırlayacağım ( Nam Woo Hyun)( düzenleniyor)
De TodoSemra küçüken ailesiyle kaza geçirir. ailesi ölür tek ablasıyla kalır hafıza kaybı yaşar. Ablası buna hiç bir şey söylemez. Hiç kimse buna hiçbir şey söylemez. kendisi geçmişini öğrenir...
