Furkan yanımıza gelmis ve berkle barismaya calisiyodu.Buna berk de dahi herkes sasirmisti.Nede olsa en son uzaklastirma alacak duruma gelmislerdi ve suc berkindi.Berk ozur dilemezdi biliyordum ama dilemeliydi.Berk naza alarak biraz kıvrandı.Ama benim sert bakislarima dayanamayip kabul etti.Biraz sonra baya bi anlastılar.Hatta eski arkadaşlıklarından bile iyiydiler.Bu benim pek hosuma gitmese de berke bisey diyemedim.Furkana guvenemezdim nede olsa.cunku o hilekarin tekiydi.herkesi sirtindan vurmayi adet edinmis tehlikeli biriydi.Ne yapacagimi dusunurken furkan berk'e
-bildigim cok guzel bir yer var demisti.fakat neresi oldugunu soylememisti.Berk keriz gibi hemen tamam gidelim deyince furkanin yuzundeki zafer gulusunu fark etmistim.eğer berke bisey olursa basina neler gelecek bilmiyordu.berk benim hayatimin diğer yarisiydi ben onun icin her seyi yapabilirdim.ama furkan daha anlayamamisti galiba.ben bu dusuncelere dalmisken annemin sesiyle irkildim
-Tatlım bir sey mi var
Soylesemiydim ama bu sefer annem durduk yere sorun cikarabilirdi.O zamanda elimde hic bir kanit opmadigi icin isler buyuyebilirdi.annemin bana ikinci seslenisiyle irkildim
Ha yok neden seslendin
-vakıf açılıyor basın falan geldi simdi siz olmassanız iyi olmaz hadi gel.ha bu arada berk nerede?
-yok mu
-ben goremedim
-buradayım anne geliyorum diyen yone dogru dondum.Gelen berk ile furkandı.Bu isin sonu hayir degildi ama yasayip gormekden baska sansım yoktu.
