Geçen konumdan bir cümle üzerinde duracağım bu sefer Kıskançlık...
Konumuz kıskançlık sanırsam... Kıskançlık nedir ki sizce? Bazıları ''seven insan kıskanır'' der. Aslında seven insan kendini güvende hissetmediğinde kıskanır. Kıskanmak yerine , örnek almayı deneseniz... Evet, belki kıskançlık insanlığın doğasında var ama bu bazen iyi sonuçlar doğurmayabiliyor, unutmayın ki hayat ne gideni getirir ne de kaybettiğin zamanı geri çevirir. Eğer sevdiğin insanları kaybetmek istemiyorsan kıskançlığın dozunu kaçırmayacaksın. Sonra kopan bir ipe sımsıkı düğüm atarsınız, ipin en sağlam yeri artık bu düğümdür ama ipe her dokunuşta canınızı acıtan tek nokta yine o düğümdür. Şimdi anladınız mı? Kıskançlık büyütülecek kadar bir şey değildir. İnsanın kendine acı çektirme zevkidir. Seven tabi ki de kıskanmalı, biz kıskanmasın mı diyoruz. Sadece hayat film gibidir, önce saf bir başlangıç yapılır, güneş gözlerini açar, sonra bulutlar çıkar sahneye, ortalık karışır tabi! Ve film biter ...ardından ekran kararır..!
Film nasıl başladı bilmiyorum ama ben en yakın arkadaşımı kıskandım başıma gelmedik olay gelmedi. Şimdide dostlarım sürekli bunu yüzüme vuruyor. O yüzden bu filmin sonu mutlu bitsin istiyorum ... bu sebepden de kıskanmak bana göre değil ve bu işler gerçekten BOŞ İŞLER...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şimdi Çocuk Olmak Vardı
Short StoryBeklerdim hayattan bunu bana yapmasını , çektirdikleri yetmezmiş gibi bir de pişkin pişkin sırıtıyor hala...
