The Maze Runner

Labirent

Artık buraya ısındım ve herkesle tanıştım.Bu sabah her zamani gibi kalkıp yürüyüş yaptım.Koşucular daha yeni yola çıkıyordu onlara imrenerek bakıyorum.Gerçekten fırsat bulabiliyolar burayı keşfedebilmek için.Aslında ne kadar keşfedebildiklerini bilmiyoruz ama...

Kayranlılara yardım etmem gerekiyordu.Newt benden gidip su bulmamı istedi orman gösterdi.Su buldum ve getirdim.Daha sonra yağan sağanak yağmurla işi bıraktık.Koşucular hala gelmemişti.Herkes heyecanla bekliyordu.Bugün Minho'nun yanında Alby de gitmişti.Nedenini bana söylemediler.Bekleyişimiz tüm sabrıyla devam ederken kapılar kapanmaya başladı.Hemen sonra da Minho ve Alby göründü.Alby baygındı sanırım Minho can çekişerek onu buraya getirmeye çalışıyordu.Kayranlılar heyecanla bağırıyordu.Tek duyabildiğim kayranlıların sesi ve yankılardı.Zihnimden geçen ışık hızlı düşünce ile kapanan kapının arasına atladım.Beni tutmaya çalıştılar ama durmadım ve devam ettim.Kendimi labirentin içinde bulduğumda Minho bana acıyla karışık öfkeyle bakıyordu.

-Çok aptalsın...Kendini feda ettiğini mi sanıyosun lan...Şimdi burda hepimiz ölecez burda.Tebrikler...

Hala ona şaşkın gözlerle bakıyodum.Şokun etkisinden kurtulamamıştım.

-Yardım et onu kurtarmalıyız merak etme burdan kurtulucaz.Ama önce Alby'i halledelim.

Acı bi şekilde sırıttı.Yine de yardım etti.Onu sürükleyerek sarmaşıklardan yukarı çekmeye çalıştık ama çok ağırdı.Devam et diye bağırdım.Bağırışımın ardından ızdırapverenin çığlığı geldi cevap verircesine.Korkuyla bana baktı Minho

-Burdan kurtulamıycaz.. Dedi ve koşup gitti.

Albyi tek başıma çekemiyordum.Sarmaşıların altına girip ilham gelmesini bekledim...

Selam Gladerlar...Umarım severek okuyosunuzdur...Yalnız yorum bırakıp votelerseniz çok daha mutlu olucam.Sizin destekleriniz olmadan içimden yazmak gelmiyo ne yazık ki.. L

Multimedia Minho <3