Kinabukasan.
"Wala pa akong plano." sabi ko nang nakayuko.
"HAH???!!!!!!!" sigaw ni Angelika.
Nagtinginan yung ibang eatudyante sa lamesa namin.
Nandito kami sa canteen at nag-uusap.
Naikwento ko na rin sa kanya yung nangyari kahapon.
Except doon sa part na umiyak ako.
Nakakahiya kayang ikwento yon!
"Ange. Umupo ka nga. Kalma." dahil doon napaupo siya sa upuan niya.
"Eh baliw ka! Paano akong di kakalma, wala ka pa palang plano."
"Kaya nga sinabi ko sayo diba? Para may tumulong sakin."
"Woah! Anong-------"
"Subukan mong tumanggi, lalakad ako ng mabilis para masabi kay Jeel na----shsjsjsbsuznsusbsy"
Hindi ko na naituloy ang sinasabi ko dahil tinakpan na niya agad ang bibig ko.
"Sinong may sabing hindi kita tutulungan? Sabi ko, TUTULUNGAN KITA. Eto talaga, bingi." sagot niya at tinanggal na niya kaagad ang kamay niya sa bibig ko.
BINABASA MO ANG
Because of that letter
Novela JuvenilAll rights reserved. Written by justinjaine143.