10. sinifin ilk gunu. Cam kenari en arka sira. Hic bir zaman olmadigi gibi bu senede yanimda kimse yok. Kimsenin istemedigi gibi bende istemiyorum yanimda kimseyi. 10 sene boyunca hep tektim bu sene olsa ne yazar. Sinifta kulagimi tirmalayan bi uğultu, ve bir anda gerçekleşen sessizlik. Bu sessizlikten hocanin girdiğini anlamistim. Ayaga kalkmaya gerek duymadim, gozukmuyordumda. Hocanin yaninda bi cocuk olduğunu farkettim. Çocuk aslinda yakisikliydi ama bana bakma ihtimali olmadigindan pek fazla umursamadim. Hocanin istediğin yere gec dedigini duymustum. Iki uc kizin ve bir kac tane cocugun yani bostu. Yanimda bi hareketlenme hissettim. Kafami cevirip baktim o coktan oturmustu bisi diyemeyecegimden sustum ve onume dondum.
-Adin ne? Diye sordu. Cevap vermedim. Tekrar sordu sert bir sekilde
-Konusmayi sevmiyorum! Dedim
-Iyi o zaman ben konusurum sen dinlersin dedi. Cevap vermedim
-Adim Deniz. Izmir'den geldim. Diyerek basladi anlatma hic susmuyordu bu bir süre sinirimi bozsada alismistim. Okul bitmisti eve donuyordum kapiyi acip iceriye girdim. Annemler yoktu odama cekilip yorganimin altina girmistim. Deniz'i dusunurken uyuya kalmistim..
