unknow number

5.Bölüm

Neredeyse 3 gündür "J" ile konuşmuyordum. Yani ne o mesaj atıyordu ne ben. Son mesajından sonra onunla konuşmayı daha çok istiyordum ama mesaj atmayı bir türlü kendime yedirememiştim. Yatağımda uzanmış onu düşünürken telefonum çaldı.

"J" Arıyor..

Nee!? Hayır bu imkansızdı! Gözlerimi kapatıp açtım ve ekrana baktım. Ah inanamıyorum! Hala aynı yazıyı görüyordum. En sonunda telefonu açtım.

"Alo"
"J"
"İnanamıyorum senin beni arayacağın aklımın ucundan bile geçmezdi."
"Heey!"
"J?"
"Orada mısın?"
"Ah! Tahmin etmeliydim. Gizemli bir çocuk olmaya çalışan senden ses vermeni bekleyemem."

Sesini öyle merak ediyordum ki! Duymak için her şeyi yapabilirdim.

"Ups! Karşımda konuşacak kimse yoksa telefonu kapatmam gerek."

Hala ses yoktu. Ne kadar aptalım! Ne bekliyordum ki! Bana adını bile söylemeyen birinin sesini duymayı mı? Evet istiyordum ama bunun imkansız olduğunu adım gibi biliyordum.

Karşı taraftan ses gelmesini bekledim. Ama en son sinirlenip telefonu kapattım.
Aradan 2-3 dakika geçmişti. Telefonum elimde titredi. 'J'den mesaj gelmişti. Büyük bir heyecanla ekran kilidini açıp mesajı okumaya başladım.

"J: Sesin de senin kadar güzel."

Selaam! Arkadaşlar ve ta da yb! Öncelikle hikayemi okuyanlara çok teşekkür ederim. Ancak okuyanlar arasından vote ve yorum yapan çok az okuyucum var. Lütfen vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Hepinizi seviyorum.