Lost - harry styles fanfction

part 2 !

Een traan rolde over me wang. "Ik weet nu echt niet waar ik heen moet." Zei ik tegen Michel toen ik alles had uitgelegt. "Hey, het komt wel goed. Je kan toch bij mij blijven vannacht." Vroeg Michel die me tegen zich aan drukte. Hij sloeg zijn armen om me heen. Langzaam werd ik wat rustiger. "Alles is beter dan bij haar blijven." Zei ik. Michel knikte. Ik zag hoe michel de keuken in liep. Ineens hoorde ik hard gescheld vanuit de keuken. Ik schok me dood. "Wat is er?" vroeg ik terwijl ik naar hem toe liep. "Ik heb vanavond afgesproken met een vriend. In ons stamcafé. Het is echt heel belangenrijk, als ik niet ga, kom ik echt in de problemen." "Owh, ik vind wel iets anders." zei ik terwijl ik diep van binnen lichtelijk in paniek raakte. "Nee, ben je gek, ik laat jou toch niet alleen achter." Hoorde ik Michel zeggen. Ik draaide me om. "Nee, Michel, je hebt af gesproken met een vriend. En dat ga je nu niet afzeg..." verder kwam ik niet. Ik voelde twee sterke armen om mijn middel. Ven schok ik, maar toen ik de stem van Michel hoorde werd ik weer rustig. "Ik laat je toch niet alleen achter. Ga met me mee." "Wat?! Nee!" Riep ik. Ik duwde mezelf uit de greep van Michel. Hij keek me vragend aan. "Why not?" vroeg hij terwijl hij zijn schouder optrok. "Nou gewoon niet." Zei ik. Ik had geen zin om te vertellen dat ik er helemaal niet van hield dat hij zo vaak in dit cafe was. Die mensen daar zijn altijd dronken, en de laatste keer dat ik met Michel mee ging, rook het er ontzettend naar wiet. Maar wat had ik liever? Buiten helemaal alleen of straat, of met Michel mee gaan. Ik wist als ik de hele tijd bij Michel bleef, dat er niks kon gebeuren. Ik keek in de ogen van Michel. Op het moment waren ze heel erg blauw. "Oke best, ik ga wel mee." Zei ik. Michel glimlachde.

Michel duwde een houte zware deur open. Binnen was het erg warm. Ik denk dat kwam omdat er super veel mensen binnen waren. Sommige mensen zaten aan tafeltjes, en sommige stonden te dansen. De mensen aan de tafels hadden meerde biertjes voor zich, geen wonder dat sommige mensen dan ook stom dronken waren. Omdat ik bang was om Michel kwijt te raken in de drukke menigte, pakte ik snel zijn hand. Hij trok me mee, naar een rustig stukje aan de achter kant van het cafe. "Michel, dit is alleen voor het personeel." Zei ik. Michel luisterde niet. In plaatst daarvan keek hij wild om zich heen. Ik besloot maar niks meer te gaan vragen. Hij hoorde het toch niet. "Kom, ik weet waar we heen moeten." Zei hij en hij trok me mee naar buiten. De achter kant van het cafe zag er nog smeerder uit dan de voorkant. "Wat ben je van plan?" vroeg ik. Michel pakte me schouders vast. "Oke het is belangenrijk dat je nu even goed luistert." Ik keek hem niet begrijpend aan. Hij ging verder. "Zo meteen komt er een vriend van me hier heen. Ik ga dan even met hem mee naar binnen. Daar regelen we de rest. Je moet echt hier blijven, ik ben zo weer terug." ik knikte, ookal had ik echt geen idee waarom hij dit allemaal deed. voor da ik het kon vragen was die ene zogenaamde vriend er al. ik vond ze maar raar. Wat was hij nou allemaal van plan? 'handel ik dit even af'? Wat bedoelde hij daar nou mee? ik ging op de harde stoeptegels zitten. jemig wat was het koud! ik twijfelde even of ik niet gewoon naar binnen kon gaan. een koude wint ging door mijn haar. ik hoop dat het niet heel lang meer zou duren...

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was het al weer! het tweede stuk ! nog niet heel veel mensen lezen mijn verhaal, maar toch ben ik blij met jullie. Blijf dit verhaal door sturen op twitter of facebook. laat het lezen het aan vrienden, vriendinnen, familie, mensen die dit ook hebben mee gemaakt of er last van hebben... enz x

kennen jullie mijn andere verhalen al? You're mine en i'm sorry ? zo niet bekijk ff mijn site! :) alvast bedankt x

Hebben jullie nog verhalen die ik zeker een keer moet lezen?

stuur comment/vote

xxx