Sinds ik je ken #wattys2016

25.

~Milou~

"We zijn er." zegt Tim.

Mijn ogen worden groot van verbazing. We zijn in het park, wat ik eigenlijk al verwachtte door de mand die Tim meenam. Ik wist alleen niet dat het zo mooi kon zijn, het lijkt wel een deel van het park waar ik nog nooit geweest was.

De felgroene blaadjes aan de bomen, De vogels die vrolijk fluiten, de felle zon die op onze huid brandt en de blije mensen om ons heen, dat denk ik door alle glimlachen op de gezichten tenminste.

"Het is echt prachtig hier." fluister ik zacht.

"Mooizo, kom." Tim pakt mijn hand vast en begeleid me naar een mooi plekje onder een grote boom. "Dit is de oudste en grootste boom van deze hele stad, ik dacht dat je het wel mooi zou vinden dus daarom zijn we nu hier. Als je even je ogen sluit kan ik de verrassing klaarzetten." zegt hij.

Ik knik en sluit mijn ogen door mijn handen voor mijn ogen te houden. Ik hoor allemaal geluiden, die niet van de natuur zelf komen, borden en glazen die tegen elkaar tikken en die dingen.

Even later voel ik twee warmen handen die mijn handen voor mijn ogen weg halen, ik open mijn ogen zelf ook nog en zie Tim glimlachend voor me staan. Hij pakt mijn hand vast en we lopen naar het kleed wat hij blijkbaar heeft neergelegd, op het kleed staan inderdaad twee borden waar croissantjes op liggen en glazen waar jus d'orange in zit, twee eierdoppen met eieren erin. Het ziet er allemaal heel erg lekker uit.

"Het ziet er allemaal super lekker uit." zeg ik.

"Hopelijk smaakt het dan net zo lekker als het eruit ziet." Tim glimlacht. We gaan op het kleed zitten, en eten allebei ons croissantje.

Na een uurtje hebben we alles op en ruimen we de borden, glazen en het kleed weer op.

"Het was echt heerlijk Tim."

"Gelukkig."

"Maar waar heb ik dit aan te danken?" vraag ik toch wel nieuwsgierig.

"Omdat ik zo stom was gisteren. Het spijt me zo erg dat ik het goed wil maken door van deze dag de beste dag van je leven te maken. En ik hoop dat dat goed begonnen is, want ik wil geen ruzie met je." Tim lacht zwak, hij kijkt me aan alsof hij naar mijn mening vraagt.

"Het is inderdaad goed begonnen, ik wil ook geen ruzie met jou, het is alleen..." zeg ik, maar stop even voor ik verder ga. "Ik weet het niet, het deed me pijn om je te zien zoenen met een ander meisje, ook al betekend het misschien niks voor je."

"Dat begrijp ik, en door dit alles voor je te doen probeer ik te laten zien hoeveel het me spijt." Ik kijk hem aan en aan zijn gezicht alleen al is te zien dat hij er spijt van heeft. Ik sla mijn armen om hem heen en houd hem stevig vast. Hij doet hetzelfde. Het is een fijn,vertrouwd gevoel. Ik was nog wel boos op hem, maar ik kan niet eeuwig boos op hem blijven, en hij heeft er echt spijt van.

Het komt wel goed.

------------------------------

Yess weer een nieuw hoofdstuk :)
Ik ben erg blij dat ik weer verder ben gegaan met dit boek. Het is toch wel iets wat nooit gaat vervelen.
Ik hoop dat het weer een leuk hoofdstuk is ;) laat weten wat je ervan vind, met tips kan ik veel en leuke reacties zijn altijd leuk om te krijgen :)

-Lynn