~Tim~ - zaterdag -
Langzaam open ik mijn ogen, ik kijk naast me en zie Milou nog slapen. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd.
'Goeiemorgen.' fluister ik nog met een hese ochtend stem als ze haar ogen opent.
'Hey.'antwoord ze me.
Mijn maag maakt ineens een knorrend geluid.
'Ik denk dat er iemand honger heeft of niet.' We beginnen allebij te lachen.
'Ja inderdaad, wil jij ook iets eten?' vraag ik.
'Ja lekker, hoelaat is het?'
'Eh, half twaalf.' Milou knikt.
We staan op uit het bed en lopen naar de keuken waar we allebij een broodje pakken.
Niet veel later zitten we aan de tafel. 'Wat zullen we vandaag doen?' vraag ik.
'Eh, we kunnen weer naar het park gaan, weer een film kijken, een disco zoeken en daar vanavond naartoe gaan.' stelt Milou voor.
'Ja, zullen we dan maar naar het park gaan nu?'
'Oke.'
- ~Milou~
Even later lopen we richting het park. Tim pakt mijn hand vast, ik krijg een glimlach op mijn gezicht.
'Daar is volgens mij een discotheek!' roept Tim uit en hij wijst naar het kleine gebouw. Hij loopt er naartoe, maar omdat hij nogsteeds mijn hand vast heeft, word ik meegetrokken.
Ala we eindelijk stil staan bij het gebouw, probeer ik op adem te komen.
'Het is vanaf negen uur vanavond open, zullen we dan gaan?'
'Ja. Is goed.' Nogsteeds probeer ik op adem te komen.
'Heb je gerend?' vraagt Tim verbaasd.
'Nee, je sleurde me mee, dus ik moest zorgen dat ik niet viel en half meerennen.' Ik kijk hem aan met een nep-boos gezicht.
'Oh, sorry schatje.' Hij heeft een kus op mijn mond wat ervoor zorgt dat ik weer een glimlach op mijn gezicht krijg. Blozend probeer ik weg te kijken, maar omdat Tim met bijde handen mijn gezicht vast heeft, lukt dat niet echt.
'Niet wegkijken, ik vind het juist schattig als je moet blozen.' zegt hij en hij drukt zijn lippen opnieuw op de mijne. Zijn handen gaan van mijn schouders naar mijn heupen. Een van zijn handen wil onder mijn shirt gaan maar ik hou hem tegen.
'Niet hier.' fluister ik nadat hij zijn lippen weer van me heeft afgehaald.
'Wel in ons appartement?' fluisterd hij met een hese stem terug.
'Misschien, en als ik ja zeg, ik wil hét, liever nog niet doen, daar ben ik nog niet helemaal klaar voor.' fluister ik en knipoog naar Tim.
'Is goed, ik wacht gewoon.'
'Oke fijn, wil je dan wel stoppen als ik niet verder wil?' vraag ik onzeker.
'Tuurlijk, ik wil niet dat je iets gaat doen zonder dat je het wil.'
'Ik hou van je, Tim.'
'Ik ook van jou, Milou.' Hij glimlacht naar me en we lopen verder.
Na ongeveer drie kwartier gelopen te hebben, zijn we weer terug in ons appartement op de campus.
'Kan ik verder gaan met waar ik mee bezig was?' Ik knik en voel meteen het bloed naar mijn wangen stijgen.
Tim heeft met een hand mijn bovenarm vast, en de andere ligt op een van mijn heupen. Hij komt steeds dichterbij met zijn gezicht. Langzaam sluit ik mijn ogen en voel zijn zachte lippen tegen de mijne. Er gaat een tinteling door mijn hele lichaam heen en ik voel kriebels in mijn buik.
Opnieuw gaat zijn hand van mijn heup, naar de onderkant van mijn shirt, waar hij onder gaat. Ik voel zijn warme hand op mijn blote rug.
Zijn hand gaat verder omhoog en hij haalt zijn lippen even van de mijne af. 'Mag ik hem losmaken, of wil je dat niet?' vraagt hij.
'Liever niet.' antwoord ik hem onzeker.
'Oke, vind je het goed als ik wel mijn shirt uit doe?' vraagt hij zacht.
'Ja hoor, je slaapt ook gewoon zonder shirt dus waarom niet.'
Hij pakt de onderkant vast en doet zijn shirt uit. Ik blijf maar kijken naar Tim, die ondertussen voor me staat in alleen een broek.
---------------------------
Oke sorry voor de late update, er is iets mis met mijn inspiratie, soms is het weg, en soms ik het er wel en ben ik zo klaar, ik heb serieus bijna een week aan dit hoofdstuk gewerkt...
Maaaaarrr... Hier is de update, ik hoop dat het een leuk hoofdstuk is..
Votes en comments blijven welkom.. :)
-Lynn
JE LEEST
Sinds ik je ken #wattys2016
Fiksi RemajaMilou gaat eindelijk op kamers. Een nieuwe school, nieuwe mensen en eindelijk weg van die pesters van de afgelopen jaren. Milou had naast haar studie maar één plan, een nieuwe start. Zonder al die pesters die haar leven al 6 jaar lang verpest hebben...