çocukça hayallerim var belki tamam . tamam belki seni kaçırmayı düşünmüş olabiirim ama burda kadının biri sevdiği adamı kaçırdı. belki onlara özenip seni kaçırma planları kurmuş olabilirim . tamam kabul çocukça davranmış olabilirim . tamam bazen düştüğümde çocuk gibi anne diye ağlamış olabilirim sende çocuk musum sen diye kızmış olabilisin ama unutma ben zaten çcuğum zaten çocuklar anne diye ağlamazlar mı? daha yaşım 16 ne yani çocuk sayılamaz mıyım senin sevdiğin ben 16 yaşındaki sevdiği adamı kaçırmayı hayal eden bir çocuk değilmiydi hadi ama ben çocukça yhayaller kurmayı unuttum biliyor musun ben büyüdükçe hayallerim de büyüdü ve ben çocukça ama güzel hayaller kuramaz oldum mesala o zamanlar hayallerimde ayrılığı bilmezdim ve çevremde gördüğüm yaşlı insanların yerine seni ve beni koyardım sevdiği ile uzaktan bakışan kızlar ve onlara karşılk veren delikanlıların herine koyardım seni ve beni. ben büyüdükçe hayallerimede ayrılık acı hüzün gözyaşı katmayı öğrendim yaşamayı öğrenirken öğrendiğim gibi.. çocukken ağladığımız tek acı düştüğümüz de acıyan elimizin veya dizimizin acısı olurdu büyüünce bize başkasını tercih edenlere oldu gözyaşlarımız. suskunluğumuz bize biraz sessiz olup oturun diye susturan büyüklerimizin yerini hayata küstüren kişiler aldı . oyun arkadaşlarının yerini yatak arkaadaşları aldı en aşağılık biçimde... çocuklar büyüyünc yerini diğer çocuklar aldı ama büyüklerinin öğrettiği yalanlarla......
ne zaman yazdığımı bilmediğim ama arkadaşıma yazdığım bir şiiri de paylaşıyorum sizlerle umarım beğenirsiniz.
Duramam ki!
sen olmadan ben duramam ki
senin arkadaşlığın olmasa
ben rahat duramam ki
beni hayata bağlayan
en büyük sebeplerden birisin
sen gittiğin an
sol tarafımda bir boşluk oluştu
ben galiba özledim
sadece seni özledim
arkadaşlığını özledim
şimdi farkettim
oysa ne kadar zaman olmuş
kendimi dinlemeyeli
birini özlemeyi ilk defa farkettim
birini üzmeyi üzüncede üzülmeyi .....
bunu ne zaman yazdım hatırlamıyorum am çocukluğumda üzdüğüm arkadaşıma yazdım blki ama bişe farkettim çocukluğumdan beri ben ne çok çekmişim be yanlızlıktan bugün baktımda hep yanlızmışım ben be ;(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKTAN Bİ ÇARE
Thơ cakimse beğenip okumasa da olur ben çocukluğumu gençlik hayallerimi ayrılıklarımı , hasretlerimi ve en büyük nefretimi döküyorum kaleme kağıda beni birtek onlar anlıyor çünkü....
