" Widziała go. Było jak zawsze, stał tam. Nic nie robił ale stał. Wiatr rozwiewał mu ciemne włosy tak,że nie było widać jego twarzy. Stał. Ona stała i on stał. Stali."
Otworzyła oczy. Dziwne sny nie dawały jej spokoju. Popatrzyła na zegarek 9:12. Opadła na poduszkę rozmyślając nad ostatnimi dniami. Były miłe, choć i tak czuła się jakoś dziwnie od przejażdżki lokomocją miejską. Pierwszy dzień wakacji. Poszła z Brooky na plażę. Ona jak zwykle zarywała do każdego kolesia, którego zobaczyła. Wracają do domu z bagażem w postaci 31 numerów od chłopaków których poznała Brooky. Kate Uśmiechnęła się do siebie. Potem cały wieczór z "TITANIC' iem" i " DR. HOUSE'em".
Spanie. I ten dzień jakby ciągle się powtarzał....... aż do chłopaka ze STARBUCKS'A. Pamiętała smak karmelu na języku gdy drugi raz zobaczyła Calum'a. Pamiętała ciepło jego dłoni, gdy prowadziła go do biblioteki. Pamiętała zmieszanie na jego twarzy, gdy dowiedział się, że ma chłopaka....
" Ale ja go nie mam.... kto by mnie chciał? Taka szara nijaka z nieładem na głowie w postaci wielkich brąz loków. Zwykłe zielone oczy z niebieską kreską na środku ( co było powodem wyśmiewania się z niej w podstawówce.) Kto by cię chciał, Kate ?..... Pewnie Calum" - dotarła do niej ta straszna prawda. Zamknęła oczy już wiedziała kogo widziała w śnie które niepokoiły ją od tyłu nocy. Sen zmorzył ją nagle, niczym jakieś środki usypiające. " Mam do niego zadzwonić, nie mogę zasnąć......". Ale uczucie ciężkości na powiekach dało za wygraną.
" Tym razem śniła o swoim życiu. Wszystkie sceny które pamiętała przelatywały jej przed oczami. Ale były jakieś dziwne szare. Do czasu. Przy wspomnieniu sprzed kilku dni ( tym w , którym wychodziła ze szkoły na rozpoczynające się wakacje.) zaczęły powracać barwy. Jednak jej wyobraźnia omijała wyjścia na plażę z Brooky czy oglądanie razem z nią seriali, które tak dobrze pamiętała. Tan bieg wydarzeń zatrzymał się na bibliotece. Po prostu. Kate miała przed oczami bibliotekę."
Obudziła się z nowu. Wpatrzona w sufit. Jeszcze przez chwilę widziała na niej ślad dużej litery "B" ale ten wkrótce zniknął. Zerknęła na stolik nocny. Zauważyła na niej karteczkę. Sięgnęła po nią.
" Umówiłam się z Ravim. Wiesz to ten z plaży. Blondyn z Norwegii. Wracam pewnie wieczorkiem ;)
Brooky."
Oczywiście. Brooky poszła na randkę z przystojnym kolesiem z Norwegii, a ona została w domu. Sama. Bez nikogo. Wstała zrobić sobie kawę. Gdy zaczęła ją pić nie zauważyła, że jest za słodka i z za dużą ilością mleka. Nie zwracała na to uwagi. Myślała. Postanowiła narazie nie dzwonić do Calum'a. Kiedyś może....... ale nie teraz.
Dzień upłynął spokojnie. Bez żadnych problemów. Nie szła dziś do pracy więc siedziała tylko przed telewizorem, puszczając ciągle od nowa " TO WŁAŚNIE MIŁOŚĆ"
- BOŻE!!! JAK JA SIĘ STOCZYŁAM!!! Krzyknęła. Nie mogła już wytrzymać. Wtem ktoś otworzył gwałtownie drzwi. Kate obrzuciła je wystraszonym spojrzeniem. Stała tam Brooky i jakiś chłopak.
" Zapewne Ravi....." - pomyślała.
Współlokatorka zdawała się być absolutnie nieświadoma tego, że Kate przygląda się jej i Norwegowi. Po naprawdę długiej rozmowie w drzwiach usłyszała słowa: "jutro" i " obiecuje ". Ravi wyszedł.
- Kate? Co ty tutaj robisz? NUE powinnaś już iść spać?
- Nie a czemu?
- Eeeeee....... nie ważne.
- Ja w każdym razie idę. Pa
- Cześć. - odparła obojętnie Kate.
Gdy już Brooky znikła w drzwiach łazienki. Kate sięgnęła po telefon. Teraz, albo nigdy! Wykręciła numer do Calum'a.
- Cześć tu Calum Hood. Nie mogę teraz rozmawiać. Po sygnale zostaw wiadomość.
" Eeeeehhhhhhhh" -westchnęła.- " A może to nawet lepiej..... nie trzeba mu mówić na żywo...."
- Cześć Calum. Tu Kate. Wiesz, mój chłopak się rozchorował i chyba jednak mogę się z tobą spotkać. Wiesz jako twoja przyjaciółka, znajoma no wiesz o co mi chodzi.... to Pa. ....
Po raz kolejny walnęła się w czoło, ale tym razem z taką werbą, aż cicho jęknęła. Kolejny raz nie powiedziała prawdy. Nawet nie musiała z nim rozmawiać.... a jednak. .......... Dobra powiem mu jak się spotkamy. Napewno. Tym razem. Na pewno.
