Althea's POV:
Ugh! Hang over.
Tamad akong tumayo sa kama at mabagal na naglakad papuntang kitchen to have some water.
Hanggang ngayon masakit pa rin ang ulo ko. Feeling ko gusto na nitong mahulog sa pagkakakabit sa leeg ko. Sobrang bigat!
Just as I closed the fridge I notice a note sticking on its door.
'Magpapaliwanag ka pa sakin baliw ka. In the mean time, eat the porridge I made to lessen your hangover saka para hindi ka na mag-abalang magluto. PS BAYARAN MO AKO SA UTANG MO.'
"Utang? Sa pagkakaalam ko sya ang may hiram sa akin?"
I charged my phone first then eat my meal.
There is a crown at the end of the letter which means silang dalawa ni Ash ang nandito kagabi. They are my best of friends kaya alam nila ang pass code ko.
Gab and I know each other since we were just kids. Since then, kami na ang laging magkasama. And we meet Ash on college. Still counting for years of loyalty ang peg naming tatlo.
After I had my breakfast or should I say brunch half way that will lead to 3pm snack, I decided to take a 30 minute bath then have a walk outside.
Halos mag-aalas dos na din ako nagising dahilan kung bakit hindi ako nakapasok sa trabaho. Si Gab na daw ang bahala sa paper works ko ngayong araw kaya wag na daw akong mag-atubiling magpakita pa sa office.
You must be wondering kung bakit hindi ako aligaga sa kung ano man ang nangyari sakin kagabi. Hindi naman dahil sa naaalala ko ito dahil ang totoo ay wala ni isang katiting ang pumapasok sa utak ko kahit anong pilit ko.
I'm on this kind of assurance dahil nagising ako sa unit ko. It only means na my two best of friends ang naabala sa akin and I'm safe. Mamaya nalang ako magtatanong sakanila kung ano ba talaga ang nangyari kagabi.
Simpleng white t-shirt at jeans lang ang palagi kong style. If you ask me on what do my closet looks like, I will proudly make you see it on person. Karamihan kasi o halos lahat na rin ay polo shirts, v-neck shirts and jeans lang. Most of it are in colour white, black and blue. May pagka-obsessed kasi ako sa tatlong kulay na yan. And as for my foot wear, I prefer to wear flat shoes and rubber shoes. Hindi ako sanay mag-heels di tulad ng ibang babae.
Back to reality. Bakit parang nagkakagulo ang mga tao? Makiki-issue na ba ako?
Masyado ng crowded sa part na yon. This park is supposed to be where people can chill and relax pero bakit parang mas sumasakit ang ulo ko sa tilian nila. More on teens kasi ang nagkakagulo, puro babae pa.
"Ahm.. excuse me? May ano dito ngayon?" Tanong ko sa lalaki na siguro around graduating palang sa high school or first year college palang? Mukha kasing may pagkabata pa. Curious ako kasi baka sale products from the mall yung nandoon. Aba'y makikigulo ako pagnagkataon. Sayang yon sale pa naman.
"May pinagkakaguluhan po silang mga lalaki sa gawing iyon." Sabay turo nya sa akin sa direction kung saan madami ang nagkakagitgitan na. "May gwapo daw po kasi."
"Mga kabataan nga naman. Sige, salamat ha."
"Walang anuman po."
Since they are teens, ka-age lang din siguro nila yung mga hot guys na tinitilian nila.
Nag-earphones nalang ako para hindi na maabala pa ng kahit ano at umupo sa bench doon. I busy myself looking for a perfect view to sketch.

BINABASA MO ANG
The Last Autumn
Romantik'From this night onwards I finally open up Those thoughts of mine are now starting to unfold Hope this night will come to its confusing ending For I was the only one might have this feelings' -Althea