hoofdstuk

194 5 1
                                    

Het leek allemaal zo oké maar toch vertrouwde ik hem van af dag één al niet. Die toon waarop hij het zei "maar ik doe je niks" klonk altijd zo vertrouwd en hoe hij mij altijd advies gaf en me wilde helpen "als er iets is mag je altijd naar me toe komen he" maar ik zal me nooit verheugen op 15-10-14.

Vandaag was het zo ver 15-10-14 vandaag zou hij vrij komen. De man waar ik een hekel aan had. Gerard van der Lee. Mijn leraar hij had me aangerand en kreeg maar 6 maanden cel straf. "Ik zal afmaken waar ik mee begonnen ben" dat was het laatste wat hij tegen me zei. Hij mocht van de rechter gewoon weer beginnen met weken na die maanden, en ook gewoon weer als leraar wat ik zelf het stomste idee ooit. Zulk soort mensen gaan altijd weer de fout in. Ik ben naar een anderen school gegaan, hopelijk zal hij me nooit meer vinden.


15-10-14Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu