Louis, bugün de matematik dersinde uyuduğu için okuldan sonra bir saatliğine cezaya kalmıştı.
Bu artık onun için oldukça klasikleştiği için her zamanki gibi tüm bir saat boyunca yanına çizim defterini almış ve kağıda rastgele bir şeyler çizmişti.
Sonunda bir saat dolduğunda ve öğretmen ona çıkabileceğini söylediğinde sinirle defterini kapatıp çantasına koydu ve sınıfın kapısını sertçe kapatarak koridora çıktı.
Evine gitmeden önce dolabına uğrayıp çizim defterini koymaya karar verdi. Dolabı koridorun sonunda, müzik odasının hemen yanındaki 2519. dolaptı.
Dolabına doğru ilerledikçe yükselen kemanın sesini fark etti. Daha hızlı yürüyüp defterini özenli bir şekilde dolabına koyduktan sonra müzik odasının kapısında önünde durdu.
Kapı kapalıydı ama içeriden yayılan ses kapıdan dışarı taşıp koridoru dolduruyordu. Louis yavaşça kapıya yaslanarak yere oturdu.
İçerideki kızın -belki de çocuğun- hangi şarkıyı çaldığını bilmese de onu dinlemekten kendini alamıyordu. Zihninde kemanı çalan kişiyi uzun sarı saçlı, hafif soluk tenli bir kız olarak hayal etmişti.
Gerçekten de içerideki kişinin öyle biri olup olmadığını bilmiyordu. Açıkçası şu anda da bunu öğrenecek kadar cesareti yoktu.
Keman sesi uzun bir notayla birlikte kesildikten sonra Louis hızla yerden kalktı ve aceleci adımlarla okulun kapısından dışarı çıktı.
Yarın onu tekrar dinlemek için tekrardan ceza alacaktı.
~
Hey! Bölümler kısa olacak, umarım bu hikayeyi seversiniz yeey.
