DOĞU ile BATININ KARDEŞLİĞİ

BEN BAHAR 1

 Diyorlar ki niye Kürtçe konuşmuyorsun?
Nereden bileceksin cigeramın?
O benim işkence hücrelerinde sus pusluğum,
O benim zulüm döşeğinde kusmuşluğum.
Her kelimesinin tercümesi çığlık
Her cümlesinin sonu ölüm...
Ve her öznesi fail meçhul olduğunu... 

Geriye dönüşü olmayan Munzur 'a boyanır yoksulluğum.
Kuşanmış yaşlar biriktirir anaların yürek denizine.
Ve çıkılmaz sokaklarda yoklanır iki isimli kayıpları..
Elektriğe vurulmuş duygular beslerim
Barbarca gülüşmelerin kucağında...
Sonrasında serseri intiharlara dalarım.
Dili tutulmuş zindanlarda çığlık çığlığa
Yankılanan yabancı bir senfonide... 

Belki DİYARBAKIR gibi cinnet geçirmiş
Acılarla diken diken olmuşum.
Belki DİYARBAKIR soluklu acı çekişmenin
Sessizliğe kararmasıdır Kürtçe'm.... 

Bakışlarımın kayalıklarında
Eşkiyaca hislerim nefes nefese kudururken.
Toprağına terk edildiğim
Tutsak vatanımda saklarlar beni... 

Anaların sürgün yemiş gözlerinde
Gezinip dururum öylece...
Kaybolup giderim günlerden cumartesi kuyruğuna.
Gecelerinin suskunluğunda
Yazısı silinmiş bir kayıp ilanında...
Ve Kürtçe ağıtlar beslerim,
Yitirilmiş heyecanların tipsiz mahpuslarında..  

NOT : Bu güzel şiirin şairi ÌZETTÍN COŞKUN u saygıyla selamlıyorum. Duygularım tercüman olan bir şiir yüreğine sağlık şair.