Hayat sizi çok şaşırtıyor değil mi? En beklemediğiniz anlarda karşınıza fırsatlar çıkıyor. Bazen çok sevinsenizde bazen ne yapacağınızı bilemiyorsunuz değil mi günlük. İşte yine böyle olduğum anlardan birisi. Bu sabah okula giderken Justinin başka bir kızın elinden tuttuğunu gördüm. Tamam belki tanımıyordum tamam belki henüz sevgili değildik ama benim içim yandı onu görünce başka bir kızla.Ben onları izlerken beni farketti direk yanıma geldi. Naber? diye sordu içimdeki depremden habersizmişcesine bir ses tonuyla. Bir şey demedim çantamdaki papatyayi çıkarıp geri verdim. İşte böyle Jus. Dedim solmuştu çiçek .Tıpkı ben gibi. Tam geri gidecekken bileğimden kavradı cok klasik bir hareketti ve bende dramatik bir şekilde kurtulup cool cool gidecektim.Gidemedim.Kolları çok kaslıydı.Elini yüzüme getirdi. Başta neden olduğunu anlamadım ama sonra ağladığımı farkettim. YİNE.Yanlızca okulun kaşarı bana yavşadı dedi Justin.Ona herşeyden cok inanasım vardı gözlerindeki ışıltıya inanasım vardı ama beynim inanmamamı söylüyordu.Tabiki beynimi kullanacağım diye düşünürken kalbimi kullandım.YİNE.Bana bu akşam okul çıkışı bir cafede konuşup tanışabilir miyiz diye sordu.Saf kız olmak istemiyordum ama .. Kabul ettim
