Her şey belli bir kural dahilinde akıp gidiyor. Kimi zaman içimize sızlatan şeyler dahi kurala dahil. Bazen kendi içinizde bunu sorgulayabiliyorsunuz. Ama bu bir işleyiş. Ve herkes buna ayak uydurmak zorunda. Kediler hayatlarına devam edebilmek için fareleri yemeli, martılar balıkları,Kartallar yılanları, yılanlar tavşanları.. Her şey döngü halinde ilerliyor. Hayatta kalmak için bir dala tutunmamız lazım. Ve tüm bu acı gibi görünen olaylar bir kural. Hayatta kalma kuralı. Peki bizim hayatta kalma kuralımız ne? Hepimiz birilerine ihtiyaç duyuyoruz. Belki maddi belki manevi. Sevip sevilmek istiyoruz, değer görmek, saygı görmek, taktir edilmek istiyoruz. Belki patronumuz tarafından iyi bir ikramiye, belki her ay belirli miktar bir para...Sevilmeden ve sevmeden hayatımıza devam etmemiz mümkün mü? Yada paramız olmadan? Çevremizde bizi sevenler olmadan?
Hayatta kalmakta tıpkı o ormanda birbirlerini yemeye çalışan canlılara benzemekte. Bizlerde hayatta kalmak için bu döngü ye dahil oluyoruz. Ormanın kralı aslan olmaya ne dersiniz? Bu döngüde ki en iyi yeri kapmak için güçlü olmaya ihtiyacınız var. Ve güçlü olmak için bir kaç basamağa ihtiyacınız var. Sabır,çalışma ve istikrar. İşte bu basamakları tırmandıktan sonra hepimiz ormanın kralıyız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATA 'KİM' DİYE BAKMAK
Teen FictionSadece bir bakış, ne değiştirebilir ki? Baktığın anı görmek ne kadar önemli olabilir? Yada sıradan bir kaç parça olay bizde ne izler bırakabilir ki? Tam da bunları sorguluyordum zihnimde. Ve bu satırlarda buldum kendimi. Aslında bu bir kişisel ge...
