İnsan bedeni üzerinde milyonlarca duygu barındıran hücreler var. İçimizi en kıpırdatanı ise aşk...
Karşımızdakinden hiç bir karşılık beklemeden onu sevmek kadar masum bir duygu var mı ki? Onu olduğu gibi kabul ediyoruz,her şeyini seviyoruz. Bazen sinirlenmesini bile seviyoruz. bazen küfür etmesini... içimizde yaşayan kelebekler onu görünce atağa geçiyor. Yüreğimizin derinlerine huzurun harfleri tek tek kazınmış gibi hissediyoruz. Bize gülümsediğinde sanki İlk kez bir tebessümle tanışır gibi oluyoruz. Aşık Olunca aslında bir çok duyguyla tanışıyoruz. Özlemi alıyoruz hayatımıza. O yanımızdayken bile özlüyoruz. Tüm ruhumuz özlem kokuyor hatta. Çünkü doyamıyoruz. Susmasın istiyoruz, gözlerini kırpmadan Gözlerimize baksın istiyoruz. Çünkü o gözlerini kırpınca bile özlüyoruz. Onun sayesinde mutluluk alıyor bizi koynuna. Belki de ilk kez haşır neşir oluyoruz onunla.
Bize gülümsemeyi öğretiyor. Bize mutluluktan ağlamayı, çocuklaşmayı, yeniden bakmayı öğretiyor. Kendimizi tanımamızı öğretiyor.
Her şeyin iyi olması için iyi bir yürek lazım hayatımızda. Bizi her zaman kucaklayacak ve sımsıkı saracak. Hayatımızda kötü olan ne varsa idam ettirecek, göz yaşlarının ne olduğunu unutturacak biri. Hepimizin yüreğine bir tutam aşk lazım aslında. Bu hepimize iyi gelecek çünkü..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATA 'KİM' DİYE BAKMAK
Genç KurguSadece bir bakış, ne değiştirebilir ki? Baktığın anı görmek ne kadar önemli olabilir? Yada sıradan bir kaç parça olay bizde ne izler bırakabilir ki? Tam da bunları sorguluyordum zihnimde. Ve bu satırlarda buldum kendimi. Aslında bu bir kişisel ge...
