"Çok fırtına gördüm. Sen bana fırtınalı yağmurdan sonraki o dinginlik gibi hissettiriyorsun."
Kitap Şarkıları;
Ben Sana Ölüyorum- Murat Yılmazyıldırım
Kalben-Yara
Kalben-Sadece
Kalben-Saçlar
Ceylan Ertem-Esmer
Merhaba.
2015'te bu mecraya girdikten kısa bir süre sonra yayımlamıştım bu kurguyu. 2020'de kaldırmıştım. Bana cringe gelen, okumaya bile tahammül edemediğim, amatörlük eserimdi. Şimdi birçok şeyi attığım, kısa bir kurguya çevirdim. 15 yaşında başlayıp 23'ümde tamamladığım bir örgü gibi bakıyorum. Hala cringe olan noktaları olabilir, şimdiki kurgulara benzemeyebilir. Bunu dikkate alarak okursanız sevinirim.
İlk versiyonda ana karakter kadın doktordu fakat bilgim olmadığı için değiştirdim mesleğini. Yaşlar, hikayenin bir kısmı ve bazı karakterlerde değişti.
İlk bölüm burada dursun, diğer bölümleri Mecruh Finalinden sonra atmaya başlarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili Ana Kadın Karakter)
Nazan Öncel/ Gidelim Buralardan
🌧
Bir zamanlar geniş bir aile tablosunun içindeydim, çerçeve dağılınca zemine çakılmıştım.
Bir havaalanının bekleme koltuklarında yalnız başıma oturuyordum, avuçlarımın arasında da buz gibi olmuş bir kahve vardı. Sabah namazından sonra uyumamış, ya geç kalırsam diye üç saat önceden tünemiştim buraya. Heyecandan uykum bölük pörçüktü. Esmer yüzümde renk eşitsizlikleri oluşmuş, göz kapaklarım şişmiş, bir kere söyleneni anlamakta zorlanan avanak birine dönüşmüştüm. Uçakta uyurum diye teselli edip duruyordum kendimi.
Buz gibi olmuş kahveyi kenara bıraktım. bozulmaya meyilli olan örtümün önünü düzeltip oradan oraya koşuşturan her yaştan insanlarda gezdirdim bakışlarımı. Bir yandan bileğimdeki paket lastiği çekip bırakıyordum. Bugün Mardin yolcusuydum. Gündüzü mezarlık, gecesi gerdanlık denilen o kadım ve sıcak şehre... Çocukluğumun bir kısmı orada geçmişti çünkü anneannem ve dedemin yaşadığı şehirdi. Ergenlik boyunca, 'Ben köyde sıkılıyorum.' Diyerek gitmekten kaçmıştım. Uzun senelerdir gitmiyordum ta ki şark görevi için oraya atanana kadar.
Geçen ay gidip kendime bir ev tutmuştum. Anneannemin tüm ısrarlarına rağmen yapmıştım bunu. Yaşlı insanlarla yaşamak zordu. Giriş çıkış saatlerime karışacak, misafirim geldiğinde rahat edemeyecektim. Sürekli kılık kıyafetime ve hal hareketime dikkat etmem gerekecekti onlarlayken. En iyisi onlardan ayrı bir ev tutmaktı, bende bunu yapmıştım.
