အတန္းတက္ေနစဥ္အေတာအတြင္းတြင္ သူ႔စိတ္အစဥ္တို႔က
Luhanဆီသို႔ပင္ ေရာက္ေနခဲ့သည္။ စာသင္ေနစဥ္အတြင္း
တျခားသို႔စိတ္ေရာက္ရန္ခက္ခဲေသာ Minseokသည္
Luhanေၾကာင့္ပင္ အက်င့္ေတြပ်က္ခဲ့ရပါၿပီ။ ေက်ာင္းသို႔
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ Luhanအတန္းသို႔ သြားခဲ့ေပမဲ့
ေစာေရာက္ေနသည္ဟု သိထားေသာ Luhanသည္ အတန္းထဲတြင္ ႐ွိမေနခဲ့ပါ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပိဳက်လုဆဲဆဲျဖစ္
ေနေသာ သူ႔စိတ္တို႔သည္ ဟိုးေအာက္ဆံုးထိ ၿပိဳက်သြားခဲ့
သည္။ အေၾကာင္းသိေသာ Taoက ေမးေနေသာ္လည္း သူျပန္ေျဖဖို႔ ေၾကာင္ေနခဲ့သည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္
လို႔ဟု သတ္မွတ္ကာ အားတင္းထားလိုက္မိသည္။
Tao -yarr ...Minseok-ah ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
MS - ဒီလိုပါပဲ...
Tao - မဟုတ္ဘူးေနာ္ ။ မင္း တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္မွတ္လား
ေျပာပါကြာ ။ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ႐ွိတာ....
MS - မသိေတာ့ဘူးကြာ ...ငါ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး
Tao - Luhan က ဘာေတြေျပာလုိက္ျပန္ၿပီလဲ
MS - ဟင္
Tao - ဟုတ္ေနတာပဲ...ေျပာေလ မင္းကိုဘာေတြေျပာ
လိုက္ျပန္ၿပီလဲ.။ ဒီေကာင္ေတာ့ မင္းကLuhan စကားမေျပာတာေတာင္ မေနတတ္တာကို အခုလိုစာထဲ စိတ္မပါေအာင္ဘာေတြေျပာလိုက္ျပန္ၿပီလဲ
MS - သူက ငါ့ကို မနက္က လာမေခၚဘူးကြ
Ter - ေဟး ...Minseokနဲ႔ Tao ဘာေတြစကားမ်ား
ေနတာလဲ ။ ငါ စာ႐ွင္းေနတယ္ေလ ...
Tao - ေတာင္းပန္ပါတယ္ sam
MS - ေတာင္းပန္ပါတယ္။
Chanyeolကလွည့္၍ သူႏွင့္ Taoကို ျပံဳးျပေသာ္လည္းပဲ
သူ ျပန္ျပံဳးလား မျပံဳးျပမိလားေတာင္ မသိခဲ့ပါ။
စာထဲသို႔စိတ္မေရာက္ပဲ စိတ္ထဲတြင္ ရင္ပူမႉတို႔သာ အရယူမိ
ထားခဲ့သည္။ ေခါင္းကိုအသာဖြကာ ဝဲတက္လာေသာ
မ်က္ရည္တို႔ကို သိမ္းဆည္းလိုက္သည္။ ဆရာမ၏ ဒုတိယ
အႀကိမ္ဆူပူေတာ့မွသာ လက္႐ွိအတန္းထဲေရာက္ေနသည့္
အျဖစ္ကို သတိရသြားေတာ့သည္။ စာကိုသာ အာရံုစိုက္လိုက္
ေပမဲ့ သူ႔၏ စိတ္တို႔သည္ Luhanဆိုသည့္ ေကာင္ေလးကို
ေတြးေတာေနမည္သာျဖစ္သည္။ စိတ္အေတြးတို႔ လြင့္ပ်ံ့ေနသည့္သူ႔အား အတန္းထဲရွိ လူတစ္ေယာက္က ၾကည့္ၿပီး ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားေနရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
