If she would come back(book 2 of When Everything Changes)

Chapter 1: Our living memory

Jake’s P.O.V.

“And for our final song. Last night on earth. I hope you enjoy. And once again we’re the Reminisce signing off.:”

I’d texted the postcards into you, did it come through?

Sending all my love to you.

You are the moonlight of my life, every night.

Giving all my love to you.

My beating heart belongs to you.

I’d walk for miles to laugh on you.

I’d bet you want to knew.

If I knew this everything in time, I’m sending all my love to you.

Nagzoom in sakin yung camera.

With every breath that I am worth here on earth.

I’m sending all my love to you.

So if you dare to second guess, you can rest.

Assured that all my loves for you.

My beating heart belongs to you.

I’d walk for miles to laugh on you.

I’d bet you want to knew.

If I knew this everything in time, I’m sending all my love to you.

My beating heart belongs to you.

I’d walk for miles to laugh on you.

I’d bet you want to knew.

If I knew this everything in time, did I ever make it through?

Kinuha ko yung gitara ko at bumaba na ako ng stage.

Sinalubong niya ako ng nakangiti at niyakap ako.

“Ang galling mo naman kumanta J”

“Syempre ako pa! :P”

“Ang yabang mo talaga! :P Payatot!”

“Baboy!:D”

Niyakap ko siya ng mahigpit at hinalikan. Parang napakasaya lang ng buhay ko. Sa kanya lang umiikot ang buong mundo ko. Wala na akong iba pang mahihiling pa. Bakit pa kasi kailangan niyang mamatay? Ilang ulit ko na siguro tinanong yan sa sarili ko habang pinapanuod ang video na to. Pero di parin ako nagsasawa. Gaya ng pagmamahal ko sa kanya.

Ako si Jake Ryan Hermoso, 16 years old. vocalist ng The Reminisce. At least that’s what is used to be. After ng incident na yun di na uli ako kumanta. Di na ako masyadong naggagala. Di na ako naging masaya. Unti unting gumuho ang mundo ko nung nawal siya.

Di na rin ako madalas nakikita ng tao o nakakausap man lang. Lumalabas lang ako para dalawin ang puntod niya. Tuwing gabi bago ako matulog, tumatakas ako para lang pumunta sa kanya. Kasabay ng paglibing sa kanya, nilibing ko na rin ang puso ko.

Siguro nga naging manhid na ako. Maraming nagmamahal sakin pero di ko pinapansin. Naging bato ako. Di nakakaramdam ng kahit ano, di nagpapakita ng emosyon. At higit sa lahat din a nagmamahal ng buo.

“Ryan! Kanina ka pa tulala dyan!”

“Oh?”

“Hay nako. Mag almusal muna tayo Ry.”

“Kayo na lang. Aalis muna ako.”

Lumabas na ako ng classroom para pumunta sa elementary building. Umakyat ako sa bubong ng isang building dun at humiga. Dito ko siya nakasama at unang nakita. Ang babaeng inaasan ko na makasama.

“Di ka pa rin nagbabago kuya :) ”

“Oh Mariah? Hi Amber :)”

Siya si Mariah ang kapatid ko. Ang kasama niyang bata ay si Amber. Ang anak namin ni Phoebe.

“Papa asan si mama mallows?” tanong ni Amber.

“Ahhh. Nasa ibang bansa siya di ba?” sagot ko.

“Kelan po ba uwi niya papa?”

“Di ko alam eh. Basta makikita niya kung gaano na kaganda ang pinkamamahal naming Amber.”

“Geh papa pasok muna ako. Bye bye.” sabi ni Amber.

“Geh.Bye bye Amber.”

Umalis na si Amber pagkatapos niya akong ikiss.

“Isang buwan na pala ang lumipas kuya.”

“Ayoko muna itong pagusapan.”

“Sige kuya. Sorry.”

“Si Amber nalang ang alaala ko sa kanya.”

“Aampunin mo na ba siya kuya?”

“Oo. Nagfile na ako sa orphanage kahapon. Pwede ko na siyang iuwi.”

Eto ang huling wish niya sakin.

“Sana ang nagiisang alaala natin ay alagaan mo at palakihin.”

Kung nasaan ka man ngayon Phoebe. Natupad ko na ang hiling mo.

Papalakihin ko siya at aalagaan. Ang nagiisa nating anak.

“Tara na kuya. Alis na tayo. Malelate ka na.” sabi ni Mariah.

“Ok.”

Pumunta na ako sa classroom ko paghatid ko kay Mariah.

“I’m sorry I’m late ma’am. May I come in?” sabi ko.

“Ok please take your seat.”

Umupo ako pero may pinapasok si ma’am na babae.

“Ok class. We had a new transferee here. Please Introduce yourself.”

“Hi I’m Temperance Allysa Dela Cruz. Nice to meet you all.”

Nagbubulungan ang mga lalaki dito. Siguro type nila yung babae.

“Ok you may now sit beside Mr. Hermoso.”