Ve karşımızda anneannem vardı. Korkudan elimizde diş fırçaları olduğunu da unutmuştuk. Annem artık yatın saat çok geç oldu dedi ve biz yataklarımıza uzanarak konuşmaya başladık. Sabah saat 5 de alarmım çaldı ve bi anda irkildim. Arkadaşlarım da uyandılar ve bahçeye oynamaya karar verdik. Üstümüzü değiştirdikten sonra bahçeye indik dün izlediğimiz korku filminin bayağı etkisinde kaldık. Anlattık anlattık anlattık. Sonra arka bahçeye yürürken Suriyeli mültecilerin kaldığı evin camında bir kaç kişi ve seslerini duyduk. Çığlık atmamak için kendimizi zor tuttuk. Olayı anlamak için evi dikkatlice gözlemliyorduk. Bayağı adam kesiyorlardı. Kan kokusunu baktığımız yerden almıştık bile. Sonra dedektif gibi olayı düşünmeye başladık. Varsayımlarımıza göre arada bir kan davası vardı ve adam sonsuza dek yok olmalıydı bu yüzden böyle acımasızca davranıyorlardı. Üzerinde konuştuktan sonra evlerimize dağıldık. Hepimiz aynı rüyayı görmüştük. Sabah hemen aşşağı inip o eve tekrar baktık. Ve dün gördüklerimizden eser yoktu. Biraz şaşırdık ve kulübeye geçtik. Bu olamazdı dün daha perdesi yırtık, her tarafta kan izleri olan evden hiç birşey yoktu. Bu durumu komşumuz Zeynep teyzeye sorduk. Oda bize gördüklerimizin halisülasyon olduğunu söyledi. E tabi biz inanmadık. O civarda yaşayan Umut a olanları anlattık. O da bize.....
