My Letters to You (Liam payne)(On hold)

Chapter 5

3 jaar geleden

Jane's POV:

" Li ik moet echt gaan, mijn moeder wordt echt kwaad als ik niet op tijd thuis ben vandaag." Zeg ik terwijl ik me uit zijn armen probeer te bevrijden.

" Mmm ik wil je niet loslaten." Mompelt hij in mijn oor.

Ik voel zijn warme adem langs mijn wang strijken.

" Ik kom straks weer terug oke?"

Hij knikte.

Ik gaf hem nog een zoen op zijn mond en draaide me toen om.

"Tot zo." Riep ik en ik trok de voordeur dicht.

Niet wetende dat dit de laatste keer zou zijn dat ik Liam zag, en dat ik hier kwam.

Rustig liep ik naar huis toe.

" I'm home!" schreeuwde ik even later toen ik de deur achter me dicht trok.

" We zitten aan tafel!" hoorde ik Puck roepen.

Wetend dat ik te laat was liep ik naar de woonkamer.

" Hoe vaak moeten we het nog zeggen Jane? Kom eens een keer op tijd!" mopperde mijn vader toen ik aan de tafel ging zitten.

" Sorry pap, ik was bij Liam en was de tijd vergeten."

" Je vergeet vaak de tijd jongedame!" zei mijn moeder kwaad.

Ik haalde mijn schouders op en pakte een boterham van de stapel.

" Ik doe de boodschappen vanmiddag wel mam." Opperde ik toen ze erachter kwam dat ze daar de tijd niet voor had.

" Owh Oke." Zei ze en ze stond op om mij het lijstje te geven.

"Tot straks!" riep ik toen ik de voordeur dicht trok.

Dit zal de laatste keer zijn dat ik hier zou komen, maar dat wist ik op dat moment niet.....

Ik pakte mijn fiets uit het schuurtje en hing de boodschappentas eraan.

Ik stapte op en fietste weg.

Ik hoorde Achter me een auto aankomen.

Ik ging aan de rechterkant van de weg fietsen zodat hij er langs kon.

Maar hij stopte vlak voor me.

Ik remde en probeerde er omheen te fietsen.

"Meisje?? Weet jij misschien waar de supermarkt hier is?" Een oudere man vroeg het terwijl hij zijn raampje opendraaide.

"Eh jawel. U moet hier rechtdoor, daarna na links en dan wijst het zich vanzelf wel." Probeerde ik zo duidelijk mogelijk te zeggen.

"Dankje"

Ik knikte vriendelijk en stapte toen op mijn fiets.

Ineens voelde ik een hand om mijn mond en werd ik van mijn fiets afgetrokken.

Ik probeerde naar achter te slaan maar dit mislukte.

Ik werd het busje ingetrokken en ik kreeg een blinddoek om.

Toen ik me weer verzette tegen mijn ontvoerders kreeg ik een harde klap op mijn hoofd.

Langs voelde ik hoe ik wegzakte naar een onbekende wereld, en niks meer mee kreeg.......

Hallowwwwww people..

Sorry dat het zoo lang heeft geduurd!!!!!

Ik had het druk e. Ging ondertussen ook nog op kamp....

I hope you Guus like this Part!!!!!

MM 5 votes en 2 comments???

Xoxo Alise