Günah!!!

Tanıtım

Günahlarının bedeli hiç bu kadar ağır olmamışdı.

Bir günahta iki ayrı beden...

Adam karşısındaki kıza alayla gülümsedi.Hiç yabancı gelmiyordu ona.O güçlü durmaya çalisan ürkek bakişlari.Ürkek ve bir o kadar da anlamsız. Gözlerine bakarak birsey bulmaya çalışıyordu. Ama kızın gözleri o kadar soğuk ve derin bakıyordu.Sanki hiç bir yaşantısı yok hayatını yaşamamış gibi.Kız ne bakıyorsun beee diye bağırınca düşüncelerinden uzaklaşdı.Elinde ki silahı daha sıkı tuturarak sen benim kim olduğumu biliyor musun lan diyerek bağırdı.Kız korkudan titremesini bir yana bırakarak İyi ki bilmiyorum.Bilseydim senin gibi hayvan benim hayatima ağır gelir diyerek meydan okumuşdu.

Adamın sinirden gözü dönsede kıyamıyordu ona.Nedenini bilmiyordu ama acıyordu kıza.Vicdani yapma diye haykıyordu.Arsızca gülümsedi.Benim kim olduğumu bilseydin bunlari söylemeye cesaret edemezsin diyebilmişdi.

Kiza baktikca içinde fırtınalar kopuyordu.bir o kadar sessiz bir o kadar kuvvetli.Ben Savaş Kıran.Karanlığın efendisi.Günahların prensi.

Kız lafa direk atlayarak meraba bende Arya Gürpınar memmun oldum.Toz pembe hayatın prensesi.Sessizce mırdandı.arayış içinde olan bir prenses.

Adam bu ufaklik benimle alay ediyor diye düşündü.Hoşununa gitmişdi kendisine meydan okuması.Herkesin korktuğu birisine bu denli korkusuz olmak.Tuhaftı ama güzeldi.Ama Ne olursa olsun kendisiyle alay ettiremezdi.Silahı tam kafasina isabet almışken ortamda bir cıt bile çıkmıyordu.Kız ölüme meydan okur gibiydi.Gözlerini sıkıca kapatıp düşünmeye başladı.Kendisini hiç bu kadar mutlu hissetmemişdi.Biraz sonra ölecekdi belki de ama ölmekten mutluluk duyuyordu. Kafasında bir sürü uğrultu vardı..Yüzleri tamamlanmayan insanlar, yangın , bağırış, yalvarış ve bir silah patlaması.Neyin nesiydi bu.Neden kalbi bu kadar acıyordu.Ellerini kafasina koyup sus artık sus diyerek bağırdı.Ortamdaki sessizlik bu sayede bozulmuş oldu.Adam kıza bakarak ne düşündüğünü anlamaya çalışdı.Gözleri bir an buluşmasıyla içi sizladı.Kız kısa süre gözlerinin içine baktı.Gözlerini bir kez daha kapattı.O hayvanın yüzünü bile görmek istemiyordu. Aynı sesler bu kez daha canlı, gercek gibiydi.Yerde yatan karı koca gördü.Başların da ağlayan bir genç kız.Genc kızın başında bir silah.Düşündükçe başı catlıyordu.Beyninin oyunu gercek gibiydi.Şuan ki durumu gibi.

Adam ilk defa can almak istemiyordu...İlk defa bu kadar canı aciyordu vicdanı rahatsizdı.Son bir nefes alip silahi ateşledi.

Kızın yere serilmesiyle uzun süredir tuttuğunu nefesini serbest bıraktı.Nefes nefese kızın yanina gitti.Nereden vurduğuna baktı.Karnından vurmuşdu onu.O kadar yakin mesafeden bide.Bu kız yerine başkası olsaydı ölmüşdü bile.Bu kıza insaflı davranmışdı kendince.Arya Gürpınar üzgünüm dedi.Savaş kırar ilk defa üzgünüm demişdi.Kıza baktığın da onun da kendisine baktığını görünce kendisine bir küfür etti.

Farkında bile değildi Savaş Kıran. Genc kız başının belası olacaktı.Bir günahta iki ayri beden olacaklardı.