Forever Alone?

Rozdział 1

Droga mamo ! Mija już 8 lat odkąd Ciebie i taty z nami nie ma.
Bardzo tęsknie za wami , nie radzę sobie z tym wszystkim sama . Chciałabym teraz was przytulić i powiedzieć jak bardzo was kocham.
Kiedy Aria skończyła pisać wpis w pamiętniku , który założyła tuż po śmierci rodziców by wyrażać swoje uczucia , oraz tęsknote do nich przypomniał jej się dzień wypadku. Zaczęła płakać mimo , że minęło już 8 lat nadal nie mogła się pogodzić z ich śmiercią tą smutną chwilę przerwał dzwonek do drzwi dziewczyna wstała i postanowiła otworzyć , w progu ujrzała swoją przyjaciółkę Anastajzę.
- Hej co ty tutaj robisz - zapytała
- Czas aby zebrać się i zaszaleć zabieram Cię dzisiaj do klubu na zabawę do białego rana - odpowiedziała
Dziewczyny zaczęły dyskutować.
- Nie , nigdzie nie idę
-Słuchaj ja wiem jest Ci ciężko ale chociaż raz się zabaw dobrze Ci to zrobi
- Nom ... Dobrze ale tylko na chwilę
Aria zebrała się i poszła z Anastazją do klubu.
Kiedy tam dotarły Przyjaciółka dziewczyny szybko znalazła sobie towarzysza i Aria została sama , postanowiła pójść do baru i się czegoś napić .
- Jedno Martini
Kiedy barman się odwrócił Aria nie mogła odwrócić od niego wzroku była nim zauroczona on też nie mógł przestać się na nią napatrzeć zaczęli więc rozmowę.
-Martini no nieźle Sebastian jestem
-Aria miło Cię poznać
- Więc Ario może napijemy się razem?
Dziewczyna bez wachania się zgodziła nie przemyślała tego ani nie pomyślała o tym że znają się dopiero od 5 minut była tak w niego zapatrzona , że się zgodziła.
Bawili się razem świetnie poznali się lepiej , pośmiali pili i pili aż stracili nad sobą kontrolę i po zamknięciu lolaku wylądowali w kantorku. Żadne z nich nie chciało się wycofać " byli pewni , że tego chcą " . Tak Aria spędziła piątkowy wieczór.